Non en van, existen tamén “moitos exemplos de polÃtica que fallaron porque non se tivo en conta que a ciencia dicÃa que habÃa que facer o exactamente o contrario do que se estaba a facer”, subliñou a responsable da conferencia de clausura académica do curso 2024/2025 nesta facultade.
Doutora en Ciencia PolÃtica e da Administración pola Universidad Complutense de Madrid, Del Pino atópase desde 2022 á fronte “do órgano de ciencia máis importante de España e un dos máis importantes de Europa”, sinalou o decano de Dirección e Xestión Pública, Enrique Varela, na apertura deste relatorio. Inserida na programación conmemorativa do 25 aniversario da implantación destes estudos na UVigo, esta actividade permitiu tamén traer de volta á facultade unha investigadora que, lembrou Varela, foi profesora do Máster en Dirección Pública e Liderado Institucional deste centro durante 13 anos. Asà mesmo, Del Pino foi tamén subdirectora de Análise Institucional na Autoridad Independiente de Responsabilidad Fiscal (AIReF), directora do Gabinete da ministra de Sanidad, Consumo y Bienestar Social entre 2018 e 2020 e directora do Observatorio de Calidad de los Servicios da Agencia de Evaluación de PolÃticas y Calidad de los Servicios (AEVAL).
O crecemento do “ecosistema” que conecta ciencia e polÃtica
O obxectivo desta conferencia, sinalou Varela, foi afondar en “por que utilizar a ciencia na toma de decisións polÃticas, co fin de conseguir unha mellor sociedade”. A este respecto, Del Pino puxo de relevo que a evidencia cientÃfica permite “unha xestión profesional dos temas públicos” e que as decisións das e dos polÃticos “se baseen en datos e non soamente en percepcións ou ideoloxÃa”. Neste punto, a presidenta do CSIC defendeu “que a maiorÃa dos polÃticos cos que me relacionei querÃan datos, querÃan información”, aÃnda que logo os recursos económicos dispoñibles non lles permitisen “implantar todo o que os cientÃficos estabamos recomendando”. Del Pino recoñeceu nese senso que “non existe a polÃtica pública perfecta” e que na toma de decisións polÃticas é preciso ter en conta “moitos factores”, mais tamén que en calquera ámbito é probable que as medidas propostas xa tivesen sido implantadas e analizadas noutras partes do mundo.
A presidenta do CSIC detÃvose asà mesmo en “como está crecendo en España o ecosistema" que conecta ciencia e polÃtica, lembrando iniciativas como a posta en marcha dunha oficina de ciencia no parlamento, a creación dunha oficina de asesoramento cientÃfico en Moncloa ou a incorporación dun asesor cientÃfico en cada ministerio. Neste punto, a conferenciante detÃvose no traballo que se leva a cabo desde o CSIC “para contribuÃr tamén a ese asesoramento” e no que se insiren iniciativas como a colección Science for Policy, centrada en “temas cientÃficos que teñen unha compoñente social” e que son abordados dun xeito divulgativo, coa idea de pór esa evidencia cientÃfica ao alcance tanto das e dos responsables públicos, como da propia cidadanÃa.