Notas de prensa

A importancia da vixilancia xenómica para conter a propagación da COVID-19

A rápida propagación da variante do SARS- CoV-2, 20E (EU1), xurdida en España a comezos do verán de 2020, motivada polas viaxes de vacacións, e estendida rapidamente por Europa, subliña a importancia dun esforzo de secuenciación xenómica coordinado e sistematizado para detectar, rastrexar e analizar variantes emerxentes da COVID-19.

Isto permitirá deseñar políticas alternativas ás restricións de mobilidade para frear a extensión do virus, reducindo o risco de introducir variantes e garantindo que as que se introduzan non se propaguen amplamente e poidan manterse en niveis baixos. Esta é a principal conclusión do último estudo do consorcio español SeqCOVID que acaba de publicar a revista Nature e que conta coa participación do grupo do Centro Singular de Investigación en Medicina Molecular e Enfermidades Crónicas da USC (CiMUS), Xenomas e Enfermidade, liderado por José C. Tubío.

“Os nosos resultados demostran como unha variante pode converterse rapidamente en dominante mesmo en ausencia dunha vantaxe de transmisión substancial en condicións favorables en contornas epidemiolóxicas”, explica José Tubío. A vixilancia xenómica é fundamental para comprender como as viaxes poden afectar á transmisión do SARS- CoV-2 e, polo tanto, “para deseñar futuras estratexias de contención nunha situación normalizada de mobilidade intercontinental”, segundo o investigador da USC.

Os responsables da formulación de políticas necesitan unha avaliación áxil sobre se unha nova variante aumenta a propagación do virus, evade a inmunidade preexistente ou ten diferentes propiedades clínicas. No caso de 20E (EU1) ningún destes factores parece cambiar substancialmente, o que a converte nun claro exemplo de como as viaxes, sumadas a grandes diferenzas rexionais na prevalencia, poden conducir a cambios rápidos na distribución da variante sen unha aparente transmisibilidade.

“Conscientes de que a longo prazo as restricións de mobilidade e os peches de fronteiras non son sostibles, identificar mellores formas de reducir o risco de introducir variantes e garantir que as que se introduzan non se propaguen amplamente, axudará aos países a controlar o SARS-CoV-2”, sostén Castro Tubío.

Universidade de Santiago de Compostela, 2021-06-15

Actualidad

Foto del resto de noticias (costadamorte-cdg.jpeg) Diferentes espazos singulares ao longo do litoral de Galicia serán o escenario dunha nova coprodución teatral do Centro Dramático Galego que, baixo o título Costa da Morte, cartografía dun naufraxio, ten xa programadas 17 representacións entre os meses de xuño e xullo. A creadora Mariña Lestón asina a dramaturxia, dirección e produción desta montaxe, que ela mesma pon en escena para propoñer unha viaxe pola nosa historia marítima a través de relatos reais e cantigas populares interpretadas en directo. Desta volta, Costa da Morte, cartografía dun naufraxio busca poñer en valor o pasado marítimo de Galicia como parte dunha identidade propia, atopándose co público en faros, peiraos, praias e outros lugares de numerosas localidades costeiras.
Foto de la tercera plana (comercio-2.jpg) A campaña é froito da colaboración entre a Xunta e a Federación Galega de Comercio e conta co apoio das Federacións Provinciais de Comercio, as asociacións de comerciantes, os centros comerciais abertos de Galicia e de Abanca. Ten como novidade esta edición -a maiores do sorteo das 44 tarxetas por valor de 250 euros e 60 de 150 euros para mercar nos comercios minoristas galegos- o sorteo en directo entre os asistentes á entrega de premios dun premio de 3.000 euros, para gastar nunha xornada de compras na localidade elexida pola persoa gañadora. Tamén co obxectivo de acadar un impacto directo sobre os comercios e o tecido asociativo de contornas máis locais, darase continuidade á campaña Merca no teu comercio.

Notas

Desde xuño de 2023, 15 socios de oito países, entre eles a Universidade de Vigo, levan a cabo con financiamento europeo o proxecto Saril. O seu obxectivo é mellorar a sostibilidade e a resiliencia das redes de infraestruturas e loxística da UE, desenvolvendo metodoloxías e ferramentas de xestión fronte a eventos disruptivos, como poden ser incendios ou ciberataques. Esta semana, os seus membros reúnense no campus de Ourense para facer balance do traballo feito e planificar o último ano de proxecto.
Para o período 2050-2095, as vagas de calor serán moito máis intensas e de maior extensión espacial. En concreto, prevese que o cambio medio na intensidade máxima das ondas de calor sexa do 144% con respecto ao intervalo 1971-2000. Ademais, a extensión espacial media destas vagas aumentará entre un 1% e un 2,7% por década, o que amplificará significativamente o risco de incendios, a demanda enerxética e a exposición humana.
PUBLICIDAD
ACTUALIDAD GALICIADIGITAL
Blog de GaliciaDigital
HOMENAXES EGERIA
PUBLICACIONES