miércoles, 21 de mayo de 2025
Un dos proxectos que se está a desenvolver neste eido é Bewats (Beach Waste Tracking System), impulsado por investigadores da Universidade de Vigo e do Instituto de Ciencias Matemáticas (CSIC-UAM-UCM-UC3M) e financiado polo programa Pleamar 2019 da Fundación Biodiversidade. O seu obxectivo é desenvolver ferramentas innovadoras para monitorear a procedencia e o destino do lixo mariño a través de imaxes de satélite e de vehÃculos aéreos non tripulados equipados con cámaras.
Tras un ano de traballo, o equipo liderado por Fernando MartÃn, investigador do Grupo de Procesado de Imaxe e Realidade Virtual (GPI-RV) de atlanTTic acaba de presentar os resultados do proxecto, unha continuación da iniciativa europea LitterDrone. Bewats naceu en decembro de 2019 e centrou o seu traballo en tres frontes: por unha banda, a mellora dos resultados obtidos no proxecto predecesor; por outra, a aplicación de modelos de correntes e mareas para predicir puntos de orixe e destino do lixo e, finalmente, a detección por satélite de residuos plásticos flotantes no mar.
O proxecto centrouse nas rÃas de Vigo e Pontevedra, incluÃndo o Parque Nacional das Illas Atlánticas de Galicia, xa que “ás costas galegas chegan refugallos mariños, principalmente plásticos, impulsados polas fortes correntes oceánicas”, explican os investigadores.
Avances na detección remota do lixo mariño en tres eidos
Fernando MartÃn explica que neste ano e medio de traballo conseguiron mellorar os resultados obtidos en Litterdrone en diversos eidos. Por unha banda, integraron na aplicación “un método sinxelo para crear mosaicos de imaxes a partir de fotos soltas, aÃnda que sen chegar ao nivel de aplicacións profesionais como Photomodeler ou Pix4D, pero útil en voos rectos”. Tamén foron quen de integrar métodos que permiten fusionar imaxes de varios voos ou de varias cámaras nun mesmo voo “para poder utilizalas conxuntamente, asà como integrar novos métodos de detección de residuos, coa posibilidade de elixir método e configurar parámetros en tempo de execución”. Ademais, engade, tamén traballaron na investigación de métodos especÃficos para detectar plásticos flotantes con imaxe infravermella e no desenvolvemento de cámaras experimentais para esta labor e na integración de novos métodos de identificación para tipos de residuos comúns, como botellas, latas ou tapóns...
O segundo bloque de traballo, centrado na aplicación de modelos de correntes e mareas para predicir puntos de orixe e destino do lixo, correu a cargo do Icmat, Instituto de Ciencias Matemáticas, en concreto do grupo dirixido por Ana Mª Mancho. Estudaron “os fluxos nas RÃas Baixas e norte de Portugal detectando un fluxo importante entre a desembocadura do rÃo Miño e as RÃas Baixas (illas CÃes, rÃa de Pontevedra, ata Sanxenxo).
Para o terceiro bloque, sobre a detección por satélite de residuos plásticos flotantes no mar, subcontratouse a GMV, unha empresa con ampla experiencia en tecnoloxÃa satélite, que desenvolveu un método que ofrece resultados prometedores para localizar pequenas cantidades de plástico. Para iso crearon un innovador enfoque baseado en datos remotos para a detección do lixo empregando imaxes do satélite Sentinel-2, proporcionadas polo programa Copernicus, e técnicas de Machine Learning. atlanTTic, pola súa banda, creou outro método útil para grandes masas (https://arxiv.org/abs/2103.09560). “Tamén colaboramos con GMV colocando ‘dianasÂ’, unha serie de obxectos de plástico en posición coñecida, a veces na praia, outras flotando, para poder validar o seu método”. Entre os experimentos levados a cabo, instaláronse nas inmediacións da illa de Toralla balsas plásticas flotantes á hora na que pasaba o satélite Sentinel-2. Isto permitiu probar algoritmos de detección de plástico e obter imaxes mediante drones. Tamén desenvolveron probas na desembocadura do rÃo Miño ou na praia de Rodas, nas illas CÃes.
Finalmente, o grupo de investigación I-Mark da UVigo, pertencente ao centro Ecobas, realizou un estudo sobre a posible aplicación comercial da tecnoloxÃa desenvolvida. Os investigadores concluÃron que os resultados son “prometedores contando con clientes no sector público”.
Diferentes espazos singulares ao longo do litoral de Galicia serán o escenario dunha nova coprodución teatral do Centro Dramático Galego que, baixo o tÃtulo Costa da Morte, cartografÃa dun naufraxio, ten xa programadas 17 representacións entre os meses de xuño e xullo. A creadora Mariña Lestón asina a dramaturxia, dirección e produción desta montaxe, que ela mesma pon en escena para propoñer unha viaxe pola nosa historia marÃtima a través de relatos reais e cantigas populares interpretadas en directo. Desta volta, Costa da Morte, cartografÃa dun naufraxio busca poñer en valor o pasado marÃtimo de Galicia como parte dunha identidade propia, atopándose co público en faros, peiraos, praias e outros lugares de numerosas localidades costeiras.
A campaña é froito da colaboración entre a Xunta e a Federación Galega de Comercio e conta co apoio das Federacións Provinciais de Comercio, as asociacións de comerciantes, os centros comerciais abertos de Galicia e de Abanca. Ten como novidade esta edición -a maiores do sorteo das 44 tarxetas por valor de 250 euros e 60 de 150 euros para mercar nos comercios minoristas galegos- o sorteo en directo entre os asistentes á entrega de premios dun premio de 3.000 euros, para gastar nunha xornada de compras na localidade elexida pola persoa gañadora. Tamén co obxectivo de acadar un impacto directo sobre os comercios e o tecido asociativo de contornas máis locais, darase continuidade á campaña Merca no teu comercio.
