Unha vía de 15 quilómetros que requiriu no seu conxunto un investimento de 88 millóns de euros. Nesta liña e a pesares dos retrasos na súa inauguración por mor dos traballos complementarios precisos polo desprendemento dun talud, Vicente Irisarri aseguraba que é preciso mirar para adiante e avanzar na consecución de mellores comunicacións para o porto exterior que, sen dúbida, permitirán elevar a súa potencial capacidade para xenerar emprego e riqueza.
Acompañado do presidente da Autoridade Portuaria de Ferrol-San Cibrao, Amable Dopico, e de representantes veciñais de Esmelle, San Xurxo, A Cabana e Mandiá, o alcalde de Ferrol agradecía precisamente a paciencia dos veciños afectados polas obras durante os anos que estas duraron. Pero tamén ás empresas xa asentadas na dársena e que se viron obrigadas en ocasións a reaxustar as súas previsións de negocio ante a ausencia da estrada recén inaugurada. O futuro, sen embargo, se presenta con perspectivas, segundo Vicente Irisarri, quen destacou a necesidade de apoiar á dársena coas infraestructuras loxísticas de Leixa e Mandiá. Aquelas que permitirán o asentamento de novas empresas.
Non só iso, o alcalde tamén destacou unha segunda derivada da estrada: a súa capacidade para favorecer a articulación viaria do borde costeiro do Concello de Ferrol. Aportará deste xeito calidade de vida aos seus veciños ao mellorar as súas comunicacións e, á par, porá os recursos turísticos da zona ao alcance do cidadán dun xeito máis sinxelo e cómodo, abrindo novas perspectivas no panorama turístico.
Pola súa banda, Amable Dopico reiterou os agradecementos do alcalde a veciños e empresas pola paciencia amosada. Destacou a importancia da posta en marcha da estrada, fundamental para a competitividade, ao igual que o é, como sinalaba o alcalde, o enlace ferroviario. Neste senso, lembrou que a estrada permitirá a Endesa sacar unha media de 4,5-5 millóns de toneladas ao ano de carbón. Unha cifra que podería chegar a un máximo dun millón de toneladas de clínquer no caso de COP Galicia. Sobre a segunda fase do porto exterior, asegurou que os plazos se manteñen segundo o calendario oficial, co que estará funcionando ao 100% no 2010. De feito, indicou que a infraestructura estará rematada neste 2009, e que as obras de servizos, que permitirán completar a actuación, se desenvolverán no 2010.
A estrada
As obras da estrada foron subdivididas en dous tramos. O tramo I, de 4,9 km de lonxitude entre o porto e Fontemaior, púxose en servizo o 11 de setembro de 2008 e o pasado 23 de outubro de 2008 se abriu ao tráfico o subtramo Marmancón-Río do Pozo (FE-12) de 5,4 km, incluído no tramo II de 10 km: Fontemaior-Río do Pozo (FE-12). Cos 4,7 km que se puxeron en servizo esta mañá, entre o enlace de Fontemaior e o enlace de Marmancón, complétanse os 15 km de lonxitude total que ten o novo acceso ao porto exterior.
Cunha lonxitude de 4,7 quilómetros, a orixe do tramo sitúase á altura do núcleo de Fonte da Corredoira, 300 metros antes de atravesar o val de Doniños. A continuación, o novo acceso salva en viaducto o val de Doniños polo seu extremo oriental para percorrer a continuación cun trazado a media ladeira a pé do Monte Pedroso ata superar o alto da Bailadora, tras bordear a Base Militar de Mougá. As características xeométricas do trazado corresponden a unha velocidade de proxecto de 80 km/h, sendo o radio mínimo neste treito de 700 m e o máximo de 1.700 m.
O trazado en alzado entre Fontemaior e Marmancón presenta unha inclinación máxima da rasante do 3,65% e mínima do 1,27%. A calzada compónse de dous carrís de 3,5 m con beiravías de 2,5 m e os ramais constan dun carril de 4 m, con arcén exterior de 2,5 m e interior de 1,0 m. Neste treito, o vial conta cun carril adiccional para vehículos lentos en sentido Ferrol que se inicia en Mougá, unha vez superado o viaducto de Doniños.
Ao longo dos 4,7 km de percorrido, a estructura máis singular é o viaducto de Doniños, cunha lonxitude total de 561 m e unha altura máxima de pilas de 70 m.
A sección transversal ten unha anchura total de 11,50 m, composta por unha calzada de 7,00 m, beiravías de 1,75 m e dúas barreiras de formigón que ocupan 0,50 m a cada lado do taboleiro.
O taboleiro ten un canto constante de 2,80 m. A súa sección transversal é tipo caixón, cunha anchura superior de 11,50 m e inferior de 4,50 m. Ademáis do Viaducto de Doniños, se construiu neste treito un paso superior en Mougá e tres pasos inferiores para manter a permeabilidade territorial.
No desenvolvemento das obras cómpre subliñar os traballos dirixidos ao sostemento dos grandes noiros, en especial o situado en Mougá, xunto á base militar, mediante a execución de retaluzados, bulóns, anclaxes, mallas de triple torsión, gunita e drens californianos. Tamén foi preciso executar diversos muros de diques.
Dispúxose, asemade, o pechamento lateral en toda a lonxitude do novo trazado, camiños de servizo e de acceso a fincas, así como variantes das estradas afectadas.
As medidas de impacto ambiental máis destacadas, foron a execución de pasos de fauna e a integración paisaxística das obras mediante a revexetación de noiros. O coste das medidas ambientais neste treito foi de 1,9 millóns de euros. Foi preciso, ademáis, repoñer diversos servizos afectados da Base Militar de Mougá correspondentes ao Ministerio de Defensa, o pechamento e a execución dun novo acceso á Base Militar alonxado do noiro no que se producira a inestabilidade.