miércoles, 22 de octubre de 2025
A inxustiza, a desigualdade, a discriminación, a violencia e a pobreza afectan a millóns de persoas no mundo, e non imos a ficar impasibles ante semellante indignidade.
Porque sabemos que a pobreza pode erradicarse si existe a vontade política para
facelo.
Os líderes e gobernantes mundiais teñen a responsabilidade de facer cumprir a axenda da cidadanía, e queremos lanzar un chamamento universal contra a pobreza, porque creemos con firmeza que outro mundo máis xusto, sostible e máis humano é posible.
No ano 2000, os xefes de Estado e de Goberno de 189 países, así como as institucións internacionais, acordaron cumprir 8 Obxectivos de Desenvolvemento do Milenio en todos os países do mundo para o ano 2015 como un primeiro paso para acabar coa pobreza extrema. Pasaron 6 anos e os avances son insuficientes.
O Estado español, pertencente ao conxunto dos países máis ricos do mundo, debe
representar fielmente o sentir solidario e comprometido da súa cidadanía, e para iso
debe impulsar coa maior urxencia un conxunto de medidas concretas para que os
países e pobos empobrecidos do mundo poidan desenvolverse e dispoñan de
oportunidades reais para saír da pobreza extrema, e adoptemos modelos de
desenvolvemento sostibles que impliquen unha equitativa redistribución da riqueza e non xeren exclusións.
Co obxectivo prioritario de erradicar a pobreza EXIXIMOS:
a) Máis e mellor Axuda Oficial ao Desenvolvemento (AOD) ata acadar o 0,7% do PNB coa máxima urxencia, reforzando a orientación xeográfica cara os Países Menos Adiantados, destinando un 20% do total da AOD a servizos sociais básicos e
desligando a axuda de intereses económicos e comerciais.
b) A financiación do desenvolvemento foi reforzada con fontes adicionais como son os impostos globais (tipo Tasa Tobin): non hai xustiza social sen xustiza fiscal, xa que impostos xustos ben distribuídos significan sempre menos pobreza.
c) Abolir o 100% da Débeda Externa bilateral dos Países Menos Avanzados (PMA),
instando unha posición semellante por parte de noso goberno ante as institucións
financeiras internacionais para que cancelen a débeda multilateral dos mesmos
países.
d) O tratamento da Débeda Externa en todos os países, especialmente para os países que máis débeda teñen contraída co Estado Español, implica adoptar mecanismos eficaces para determinar e esixir responsabilidades respecto daquelas débedas ilexítimas que foran xeradas con gobernos corruptos ou que violen os dereitos humanos, así como en relación coa débeda ecolóxica contraída polas empresas transnacionais ou polos países industrializados.
e) Así mesmo requírese comprometer iniciativas de conversión de débeda externa
bilateral por desenvolvemento, para que os recursos liberados sexan invertidos nos
Obxectivos do Milenio, empregando mecanismos que non xeren máis débeda
externa e que non supoñan máis axuda ligada a intereses económicos ou
comerciais españois.
f) Cambiar as normas do comercio internacional que actualmente privilexian os
intereses de países ricos e impiden aos pequenos agricultores e aos gobernos dos
países empobrecidos decidir cómo loitar contra a pobreza, protexer o medio
ambiente e garantir o Dereito á Alimentación. Así mesmo, eliminar as subvencións
de todo tipo que permiten exportar aos países empobrecidos, os produtos dos
países ricos por debaixo do custe de produción, danando o sustento das
comunidades locais.
g) Velar pola existencia e creación de emprego digno e con dereitos, como mecanismo eficaz para loitar contra as desigualdades, erradicar a pobreza e promover a equiparación entre mulleres e homes. Esixir ás Empresas Multinacionais españolas que respecten as normas internacionais de traballo e convenios da OIT nas súas filiais, e os fagan respectar ás empresas provedoras e subcontratadas, así como que manteñan unha conduta socialmente responsable.
h) Protexer os servizos públicos de liberalizacións e privatizacións excluíndo os do
marco das negociacións do Acordo Xeral sobre o Comercio de Servizos da OMC coa
finalidade de asegurar os dereitos de acceso á auga potable, á educación, á
atención sanitaria e aos medicamentos esenciais.
i) Combater de forma decidida a actividade desenvolvida polos mal chamados
paraísos fiscais, que, como centros financeiros extraterritoriais amplamente
utilizados polos mercados financeiros globalizados, provocan fortes diminucións na
recadación fiscal de todos os países, pero sobre todo dos do Sur, onde as reducións
de ingresos por fugas de capitais se estiman en máis de 50 mil millóns de dólares
anuais.
A Xunta reclamará de novo en Bruxelas unha Política Agraria Común ben dotada, con financiamento suficiente e con fondos específicos e diferenciados, como ata o de agora, que permitan apoiar a renda dos agricultores e gandeiros e garantir o impulso ao desenvolvemento rural e afianzar as medidas de remuda xeracional. Así o avanzou a conselleira do Medio Rural, María José Gómez, en resposta a unha pregunta parlamentaria sobre este asunto e na que reiterou o rexeitamento de Galicia á proposta da UE para a vindeira PAC a partir de 2028, polo centralismo desta nova política, cunha arquitectura baseada nun fondo único para os estados membros que resulta lesiva para a nosa comunidade.
A Xunta porá en marcha no 2026 unha Oficina de Atracción de Talento que coordinará todas as medidas en materia de emprego destinadas aos galegos e galegas do exterior que deciden retornar para traballar na súa terra, así como as iniciativas dirixidas a favorecer a contratación planificada de persoas traballadoras de 3º países por parte de empresas da nosa comunidade. Deste xeito, Galicia consolidará un modelo propio que aposta por captar persoas traballadoras de xeito ordenado e sempre en base a un emprego de calidade -por conta allea ou emprendendo-.
