jueves, 31 de julio de 2025
Este libro só responde ao pracer de converter en palabra a pintura, recoñece no prólogo este profesor de Estética, que na tarde deste luns presenta esta publicación na libraría Metáfora, acompañado polo artista e profesor da facultade Jorge Varela e polo artista e arquitecto Diego Germade.
É un libro que en certa maneira responde ao pracer das incidencias e das digresións, sinala Ruiz de Samaniego do volume editado por Shangrila, que ten como punto de partida os comentarios de pinturas que foi reunindo ao longo dos últimos dez anos. De feito, no libro non só conflúen os cadros de Giotto, Caravaggio ou Michelangelo con frescos do Románico ou obras de Duchamp, Klee, Constable ou Malevich, senón que o autor buscou tamén que, nos comentarios, fose un volume moi variado desde o punto vista estilístico. Deste xeito, o libro reúne desde textos que achéganse máis a un ton poético a outros con unha vontade máis académica, pasando por outros cun corte máis narrativo ou mesmo algúns que se desenvolven a modo de diálogo. Do mesmo xeito, ademais desta variedade estilística, este volume, produto das circunstancias, de encontros felices coas imaxes, tamén reúne olladas diversas ás obras, que van do que a pintura evoca ao escritor, a digresións a partir das imaxes, ideas que atopo nas pinturas, pensamentos aos que me pode levar un cadro..., sinala. Ideas que levan á súa vez a Ruiz de Samaniego a conectar un conxunto de pinturas que abranguen un período temporal de case dous mil anos, coa literatura, a música ou a filosofía. Neste senso, no libro poden atoparse referencias a escritores como Pessoa, Borges, Proust ou Baudelaire, a cineastas como Hitchcock ou a filósofos como Barthes.
Cada obra abre unha interpretación, un camiño, salienta este docente, crítico e comisario de exposicións, respecto do que recoñece como o seu libro menos académico. De feito, máis aló de que a propia escritura está chea de imaxes poéticas, El espacio salvado pode verse tamén como unha sorte de diario oblicuo, que conecta e establece relacións entre un conxunto de ideas xurdidas da contemplación dun cadro, pero que tamén reflicte os gustos e lecturas do propio autor. Non en van, o seu punto de partida son unha serie de comentarios de obras que foi realizando ao longo dos anos e que nalgúns casos amplíanse e outras veces quedan simplemente como unha especie de apunte ou de texto máis impresionista.
Unha obra fragmentaria
Co título de Álbum de imágenes, Ruiz de Samaniego buscou tamén facer patente o carácter fragmentario dun volume, formado un pouco como na infancia se facían os álbums, nos que ías xuntando segundo o azar as imaxes coas que ías atopándote. Isto motiva á súa vez que o volume non teña unha forma de lectura fixa, xa que pode lerse tanto dun xeito secuencial, e con iso tes en certa forma un pequeno museo ou unha historia da pintura en primeira persoa, mais tamén permite ao lector deterse naquelas obras ou comentarios que esperten o seu interese, dado o carácter independente dos seus textos. Creo que é moito máis recomendable ilo ollando seguindo o propio azar, por onde as propias incidencias vaian levando o lector, sinala o autor. Con esa idea, Ruiz de Samaniego buscou que fosen as obras as que chamasen a atención en primeiro termo e que sexan as imaxes as que guíen o curso da palabra.
Seguindo tamén esa idea de álbum, trátase dun libro cunha estrutura mínima, que non busca afondar en períodos artísticos determinados, senón que presenta este centenar de imaxes e comentarios en cinco grandes bloques; paisaxes, camiños, estancias, obxectos, corpos e rostros, nos que as obras seleccionadas amósanse en orde cronolóxica. Coa excepción dun texto dedicado aos gravados do xaponés Hokusai, trátase dun libro centrado fundamentalmente na pintura occidental, que abrangue desde pinturas etruscas ou esculturas da antigüidade grega,ata pintura medieval, renacentista ou do século XVIII, pasando polo Romanticismo ou, en menor medida, por artistas do século XX.
O Instituto da Lingua Galega da USC (ILG) acaba de publicar, en colaboración coa Fundación Barrié e USC Editora, o Atlas Lingüístico Galego VIII. Léxico. O ser humano (III). Trátase do oitavo volume do Atlas Lingüístico Galego (ALGa), obra de investigación dialectolóxica amplamente recoñecida no eido dos estudos europeos 'pola rigorosidade dos seus datos e a excelencia das súas visualizacións cartográficas', explican. O novo tomo, froito do traballo dos profesores Rosario Álvarez, Francisco Dubert e Xulio Sousa, está constituído por 280 mapas que dan conta das variedades léxicas no dominio do galego para 259 conceptos vinculados á educación, a música, os xogos, as actividades de lecer, a relixión, as festas relixiosas e profanas, os seres míticos, as características psicolóxicas do ser humano e a roupa e o seu coidado.
O festival de circo, clown e creatividade escénica Festaclown regresa cunha nova edición a Vilagarcía de Arousa, onde ofrecerá, entre o 18 e o 23 de agosto, unha programación ao aire libre para celebrar o circo contemporáneo e servir de encontro entre diferentes xeracións e culturas a través de espectáculos que combinan o humor e as acrobacias co compoñente solidario. O festival arrancará o luns 18 na praza de Galicia e diferentes rúas, polas que o artista catalán Nacho Flores levará unha peza de circo contemporáneo, moi poética e visual, con música en vivo e inspirada nun imaxinario mitolóxico, na que o protagonista cabalgará facendo equilibrios entre minotauros e cabalos de Troia.
