Dende os milleiros de fotografías que facemos cos nosos smartphones todos os días ata o big data e a intelixencia artificial, o enorme ritmo de crecemento da xeración de datos provoca que as tecnoloxías que se empregan na actualidade queden moi curtas para atender as necesidades, tanto sociais coma empresariais e técnicas, subliña Liz Marzán, director do Laboratorio, quen explica que a idea xeral deste proxecto consiste en explorar novas metodoloxías que permitan mellorar a capacidade actual de almacenamento de información.
Un traballo pouco convencional que propón o almacenamento nun sistema líquido
Coordinado desde a Universidade Católica de Lovaina (KU Leuven), en Bélxica, e con socios de tres países -Bélxica, España e Francia- o proxecto Fastcomet, Future Data Storage Using Colloidal Memory Technology, celebrará mañá mércores, en liña, a súa reunión de lanzamento. Por diante quédanlle tres anos de intenso traballo nos que se tratará de desenvolver, tal e como subliña o profesor Liz Marzán, unha idea pouco convencional que consiste en almacenar información nun sistema líquido. En concreto, vanse fabricar nanocapilares nos que se introducirán a vontade distintos tipos de nanopartículas en suspensión, mediante forzas ópticas (manipulación con láseres), salienta o director do laboratorio. Polo tanto, cada capilar sería un píxel de información e a combinación de nanopartículas sería o código que almacena cada píxel. Dado que as nanopartículas teñen propiedades ópticas características, a súa combinación dará a información necesaria para ler cada código. O obxectivo último da implementación desta tecnoloxía será acadar densidades de almacenamento de, polo menos 100 Gbit por milímetro cadrado, dez veces maior que o récord actual.
Para que esta tecnoloxía funcione será preciso, segundo indica Liz Marzán, que as nanopartículas se fabriquen cunha pureza exquisita, en termos de tamaño e xeometría, de xeito que as súas propiedades ópticas sexan tamén idénticas de unhas a outras. Este é o reto que ten agora por diante o equipo do Laboratorio de Nanomateriais Biomiméticos, para o que contarán co apoio de todo o equipamento dispoñible tanto no CINBIO como no CACTI.
Desde España participan no proxecto, ademais da UVigo, a Universidade Autónoma de Madrid e o Institut Quimic de Sarrià da Universitdat Ramon Llull.
Laboratorio pioneiro que aplica métodos inspirados na natureza
O Laboratorio de Nanomateriais Biomiméticos aplica métodos inspirados nos principios de deseño da natureza para desenvolver estratexias para a síntese e autoensamblaxe de nanomateriais con dimensións, morfoloxía e propiedades personalizadas moi precisas. A súa actividade céntrase, aínda que non se limita, nos nanomateriais plasmónicos, explorando unha ampla gama de aplicacións, como detección, imaxe, catálisxe, xestión de enerxía e campos biomédicos.