“Dende os milleiros de fotografÃas que facemos cos nosos smartphones todos os dÃas ata o big data e a intelixencia artificial, o enorme ritmo de crecemento da xeración de datos provoca que as tecnoloxÃas que se empregan na actualidade queden moi curtas para atender as necesidades, tanto sociais coma empresariais e técnicas”, subliña Liz Marzán, director do Laboratorio, quen explica que a idea xeral deste proxecto consiste en explorar novas metodoloxÃas que permitan mellorar a capacidade actual de almacenamento de información.
Un traballo “pouco convencional” que propón o almacenamento nun sistema lÃquido
Coordinado desde a Universidade Católica de Lovaina (KU Leuven), en Bélxica, e con socios de tres paÃses -Bélxica, España e Francia- o proxecto Fastcomet, Future Data Storage Using Colloidal Memory Technology, celebrará mañá mércores, en liña, a súa reunión de lanzamento. Por diante quédanlle tres anos de intenso traballo nos que se tratará de desenvolver, tal e como subliña o profesor Liz Marzán, “unha idea pouco convencional” que consiste en almacenar información nun sistema lÃquido. “En concreto, vanse fabricar ‘nanocapilaresÂ’ nos que se introducirán a vontade distintos tipos de nanopartÃculas en suspensión, mediante forzas ópticas (manipulación con láseres)”, salienta o director do laboratorio. “Polo tanto, cada capilar serÃa un pÃxel de información e a combinación de nanopartÃculas serÃa o código que almacena cada pÃxel. Dado que as nanopartÃculas teñen propiedades ópticas caracterÃsticas, a súa combinación dará a información necesaria para ‘lerÂ’ cada código”. O obxectivo último da implementación desta tecnoloxÃa será acadar densidades de almacenamento de, polo menos 100 Gbit por milÃmetro cadrado, dez veces maior que o récord actual.
Para que esta tecnoloxÃa funcione será preciso, segundo indica Liz Marzán, que as nanopartÃculas se fabriquen cunha “pureza exquisita, en termos de tamaño e xeometrÃa, de xeito que as súas propiedades ópticas sexan tamén idénticas de unhas a outras”. Este é o reto que ten agora por diante o equipo do Laboratorio de Nanomateriais Biomiméticos, para o que contarán co apoio de todo o equipamento dispoñible tanto no CINBIO como no CACTI.
Desde España participan no proxecto, ademais da UVigo, a Universidade Autónoma de Madrid e o Institut Quimic de Sarrià da Universitdat Ramon Llull.
Laboratorio pioneiro que aplica métodos inspirados na natureza
O Laboratorio de Nanomateriais Biomiméticos aplica métodos inspirados nos principios de deseño da natureza para desenvolver estratexias para a sÃntese e autoensamblaxe de nanomateriais con dimensións, morfoloxÃa e propiedades personalizadas moi precisas. A súa actividade céntrase, “aÃnda que non se limita”, nos nanomateriais plasmónicos, explorando unha ampla gama de aplicacións, como detección, imaxe, catálisxe, xestión de enerxÃa e campos biomédicos.