Notas de prensa

No centenario do nacemento de Isaac Díaz Pardo

En 2020 cumpriuse o centenario do nacemento de Isaac Díaz Pardo. Cando Alonso Montero recibiu o Premio da Cultura Galega 2019 lembrouno: que ía facer Galicia para homenaxealo? Pois ben, a exposición na Cidade da Cultura 'As miradas de Isaac', a exposición nunha sala do Castelo de Santa Cruz 'Ensemble Isaac'… intervencións por parte dalgún concello e un blog no que se foron publicando 'Unha manda de pezas para Isaac', unha por día.

Así se anunciaba a iniciativa a principios do mes de xullo de 2020:

O MOTIVO

Neste ano 2020 conmemórase o centenario do nacemento de Isaac Díaz Pardo. En que casa non temos unha das súas pezas? Quen non agasallou cunha delas ou cun dos libros de Ediciós do Castro? Quen non gozou dalgunha das súas tendas / galería de arte / casa da cultura? Quen non sentiu orgullo da fábrica de Cervo ou o Museo de Arte Contemporánea Carlos Maside? 

QUEN SOMOS

Alento esbravexo. Somos un grupo de persoas, que non queremos deixar pasar esta data sen ofrecer a nosa contribución e a de todas aquelas, dispostas a pór unha flor/peza nesta celebración. Somos sociedade civil, con toda a humildade e a grandeza, disposta a seguir recoñecendo a un dos nosos. El foi un expoñente representativo desta cidadanía activa sempre en disposición de botar a andar, cando foi necesario. Convocámonos ao redor desta figura que representa en moitos aspectos (arte, artesanía, edición, empresas culturais e investigación a prol de fortalecer e recuperar a memoria) unha boa parte do século XX galego, e poñemos en marcha esta tarefa colectiva tan necesaria. 

COMO PARTICIPAR

Sen financiamento, sen promesas de exposición nin publicación, sen nada fóra do traballo xeneroso que -unha vez máis se nos pide- saímos ao camiño procurando esa flor que pode chegar en calquera modalidade de expresión (obra plástica dixital ou dixitalizada, palabras nun escrito, peza artesanal, traballo sobre unha obra del,...) porque todo é válido se o facemos pensando no polifacético Isaac. 

QUE FACER

Cadaquén pode inspirarse en algo relacionado con Isaac (un acontecemento concreto da súa vida, un debuxo, unha pintura, unha tipografía, un cartaz, unha peza cerámica, deseño, un tipo de letra, grafiti, danza, música, performance, etc.). Tamén se poderá inspirar na súa escola (empresas que formou, artistas discípulos de Isaac,...) ou mesmo se pode facer algo totalmente novo, xa for reinterpretando calquera destes eidos artístico-vitais indicados  ou non, con total liberdade.”

Agora, ao final do camiño, xa en abril do 2021, podemos ir pechando a experiencia cando contamos con máis de 260 pezas entre as que atopamos un caderno de campo, máis de trinta pinturas e de 25 ilustracións, 14 esculturas, máis de trinta fotografías, vinte ensaios, máis de corenta poesías, setenta narrativas, gravados e pirogravados, caricaturas, cerámicas e colaxes, instalacións, performances, murais, bordados e fotoimpresións, pezas de arte natureza, arte corporal e conceptual, obras en téxtil, zocos, vídeos, pezas musicais, escaparates, pezas de ourivería... obras colectivas (de varias persoas, de asociacións e fundacións, de empresas...) e individuais, de Galicia e de fóra (Madrid, Xapón, Nova Zelandia, Cuba, Polonia, Bélxica, Angola ou Australia).

No listado aparecen nomes de xente moi coñecida que nos dá certo pudor citar por non poder poñelos a todos e todas pero a modo de cata podemos falar de representantes da plástica como Xaquín Marín, Marta Iglesias, Alfonso Costa, Ekaterina Volkova, Xosé Cobas, Soledad Penalta, Antonio Seijas, Ana Pillado, Baldo Ramos, Yolanda Carvajales, Francisco Remiseiro, Soledad Pite, Kukas, Pepe Carreiro, María Meijide, Siro López, Noemí López, J. Méndez, Francisco Pazos, Víctor Rivas, Isabel Pintado, Vicente Ansola... de representantes da escritura como Salvador García Bodaño, Helena Villar, Euloxio R. Ruibal, Aurora Marco, Xavier Queipo, Emma Pedreira, Antonio Reigosa, Eva Veiga, Francisco Fernández Naval, Marica Campo, Claudio Rodríguez Fer, Camiño Noia... do campo da artesanía: Ão Morales, Elena Ferro, Ana de Vilatuxe, Patricia González, Fernando Porto, Mamen Bazarra, Pepa Dios... pola gastronomía os restaurantes e bares da zona de Galeras, do ámbito musical: Abe Rábade, Sebastián Paz, Luís Caruncho, Carmiña de Soutomaior, Tino Baz, Miro Casabella, César Morán, Antonio Quesada... de empresas como cerámicas da Ulla, Otero Regal ou Galos, da ourivería: Chus Iglesias, Ferraxe de prata, Rosa F. Míguez... escaparates na libraría Couceiro e ourivería Acivro ou mural xigante como o de Jorge Mesa, mandas colectivas da Asociación Galega de Editoras, AELG, Fundación Neira Vilas, Movimento Cooperativo da Escola Popular Galega, Plataforma de Galeras, Asociación Terra de Outes, Premio Leixaprén, Editorial Kalandraka e Alvarellos... da crítica de arte: Mercedes Rozas e Carlos L. Bernárdez ou de responsables de museos como Carlos Valle e Antonio González Millán; do xornalismo: Tareixa Navaza, Fernando Salgado ou Xulio Xiz, da pedagoxía Antón Costa, da filosofía Ignacio Castro, da xeoloxía Francisco Díaz Fierros, da memoria histórica Eduardo Liste, da igrexa que acompaña Alfonso Blanco Torrado ou Rubén Aramburu, das matemáticas Antom Labranha; da política Encarna Otero ou Mercedes Rosón; o biógrafo Xosé Ramón Fandiño e o fillo Xosé Díaz; ensaios poderosos como o de Emilio Insua ou Xaime Subiela que van acompañados dos de Mercedes Espiño, Xoán Pastor Rodríguez ou Alfonso Mato.

Nomes que recoñecemos ao lado de nomes do común, porque todos e todas foron convidados da mesma maneira, o blog estivo aberto para recibir o que cadaquén achegou a esta obra colectiva.

Igual cumpría explicar os nomes:

Alento esbravexo foi o nome que se deron as sete persoas que puxeron en pé a iniciativa: Pilar Sampedro, Heitor e Martiño Picallo, David Otero, Eva Liñeira, Maka Arca e Ana de Vilatuxe. Alento esbravexo: alento, polo alento que precisamos nesta empresa; esbravexo, un adxectivo que utilizaba Xohán Xesús González e que vén sendo sinónimo de bravo ou con rabia. Alento, ánimo, azos, folgos para botarnos a andar. Andar con bravura, sen agardar a pedir permiso, sen agardar por ninguén... porque non hai tempo que perder para honrar a quen nos honrou, e tamén con rabia, porque houbo quen lle fixo mal, quen o quixo deshonrar e houbo quen asistiu indiferente ao abuso.

Unha manda de pezas. Porque manda é un agasallo, unha doazón, un legado, o que se pode coller dunha vez coas mans ou un grupo que vai xunto.
Unha manda de pezas para Isaac, son as máis de 260 que se poden ver na rede: https://mandadepezasparaisaac.blogspot.com/

Pilar Sampedro, 2021-04-05

Actualidad

Foto del resto de noticias (aqui-tamen-se-fala-2024.jpg) O evento, que reunirá na cidade herculina a artistas contemporáneos do talle de Grande Amore, Boyanka Kostova, Lontreira e Leria, nace co obxectivo de potenciar a música actual en galego, e se enmarca na iniciativa cultura homónima nacida no Equipo de Dinamización da Lingua Galega do instituto Rafael Dieste co obxectivo de promover o uso do galego entre a mocidade. A día de hoxe, involucra máis de 200 centros de toda a comunidade e preto de 50.000 estudantes que, a través de entrevistas, actuacións e campañas nas redes sociais, animan a rapazada a falar na lingua propia de Galicia.
Foto de la tercera plana (dron-bfa.jpg) A Business Factory Aero, o programa de incubación, aceleración e consolidación de empresas do sector aeroespacial, promovido pola Xunta de Galicia e xestionado pola Fundación CEL Iniciativas por Lugo, foi escollido pola Fundación de las Cajas de Ahorro (Funcas) e pola Universidad Rey Juan Carlos como a mellor Aceleradora en 2024 na categoría de Avanzadas. Este primeiro posto no ranking nacional supón un importante recoñecemento ao labor desenvolvido polo Goberno galego, no marco do Polo Aeroespacial de Galicia, para a retención e atracción de talento no sector e para a creación de emprego de alta cualificación na comunidade.

Notas

O Seminario de Inicio do Proxecto Caprif-CC: Comunidades activas e paisaxes resilientes a incendios forestais e cambio climático, desenvolveuse no Centro de Estudos Avanzados da USC, onde o inaugurou a vicerreitora de Titulacións e Internacionalización da USC, María José López Couso; o director da Fundación Juana de Vega, José Manuel Andrade; e o director da Fundación CEER, Ãngel Miramontes.
Definida como a rama da política que se encarga das relacións entre estados, a diplomacia asociouse historicamente á actuación dos executivos nacionais. Non obstante, nun mundo marcado pola globalización, tanto os gobernos autonómicos como os locais levan a cabo iniciativas de acción exterior, do mesmo xeito que as actuacións de institucións como os parlamentos teñen unha incidencia internacional.
PUBLICIDAD
ACTUALIDAD GALICIADIGITAL
Blog de GaliciaDigital
PUBLICACIONES