Demasiado Mas

Xa está ben de Mas, Presidente dunha comunidade autónoma, que ten protagonismo nos medios de comunicación porque se quere ir pero sen decidirse a ir, que nos desprecia a todos, pero segue vencellado a nós porque lle interesa, que parece ser o “primum interpares” entre todos os seus iguais. E non é así. Aínda que non o parece, é un de tantos.

Se nos remontamos ao 23F de 1981, a Súa Maxestade El Rei chamou a Jordi Pujol para sosegalo: “Tranquilo, Jordi, tranquilo”. Ao noso presidente daquela, Xerardo Fernández Albor, non o tranquilizou porque xa sabía que el era un home tranquilo, e tranquila a comunidade que presidía.

Pois agora o Presidente dos cataláns é noticia porque saúda ao Presidente do Goberno de xeito cordial, dalle plantón á Vicepresidenta, e non escoita unha conferencia do Presidente.

O resto dos presidentes, que se comportan educadamente, civilizadamente, políticamente, non son noticia. Demasiado Mas para un tempo e un país, que empeza a cansarse de tanto desplante e de tan difícil (mala?) compañía.