Día das Letras Galegas

Hoxe remata o prazo para que a Real Academia Galega reciba propostas para a dedicación do Día das letras Galegas do próximo ano 2014.

Pretende a Academia, según se fixo público, ser “máis rigorosa” na elección de persoeiros aos que dedicar a festa maior da fala e da escrita en idioma galego, elixindo persoas de innegable valía e repercusión, de xeito que a celebración teña a repercusión popular e institucional propia do acontecemento anual máis importante da cultura de Galicia.

Desde hoxe, a Academia imponse un breve prazo para analizar todas as candidaturas e decidir quen vai ser o “inmorrente” que se vai honrar o próximo 17 de maio de 2014.

No medio século que leva celebrándose esta festa, iniciada por Manuel Gómez Román e Francisco Fernández del Riego, é postulado fundamental que teñan pasados dez anos desde o pasamento do autor homenaxeado, para garantir que non hai intereses alleos á fala que inflúan na decisión da Academia.

Este ano son alomenos tres os lucenses que se postulan para que sexan homenaxeados. Por unha parte, desde o Ferrol mandan a candidatura de Ricardo Carballo Calero, que menciono como lucense, porque en Lugo pasou parte importante da súa vida, tivo grande actividade creadora e docente, e deixou unha importante pegada literaria e persoal.

Desde Guitiriz, a Asociación cultural Xermolos co apoio dos centros educativos, concello e todo o pobo, promove a celebración arredor de Xosé María Díaz Castro, o poeta dos Vilares, aos cen anos do seu nacemento, e por estar considerado como o máis grande poeta relixioso da Galicia do século XX.

E desde Lugo, a plataforma en Internet Galicia Digital, co apoio do Concello de Paradela e o musicólogo Xesús Mato, propón a Manuel Rodríguez López, nado en Paradela, emigrado desde neno en Barcelona que finou en Lugo hai case un cuarto de século, e foi o gran poeta obreiro do pasado século (Ver www.manuelrodriguezlopez.org).

A Academia decidirá sobre estas e outras propostas. Da súa decisión depende que o “Día das Letras Galegas” siga a brillar con luz propia e coa que recibe da historia, do idioma, e da cultura.