Resetear

Resetear e unha medida drástica que os entendidos efectúan cando se trata de poñer de novo a punto un artiluxio electrónico de maneira que se libre de impurezas contaminantes que poida valer e permita que siga a ser utilizado.

Hai agora quen fala de resetear a democracia para saír deste tempo escuro e entrar con bo pé nun novo tempo democrático.

Pero o “reseteo”, significa un “suma total” e non suma e segue, xa que non permite modificar parcialmente, respectando aqueles elementos que se consideren válidos, e xeitosos para a súa conservación.

Entón, non nos vai valer o sistema. Porque aínda que necesitemos grandes cambios, asunción de responsabilidades, depuración de comportamentos desaxeitados, algo poderemos e deberemos aproveitar de cara ao pasado.

Levamos trinta e sete anos de período democrático, e neste tempo temos dado pasos de auténtico xigante no económico, no social, no laboral, no lexislativo, na vida deste país que resulta irreconocible se lembramos comportamentos e realidades de antano.

Algo pois temos que aproveitar deste inmediato pasado, comezando pola democracia, polos avances de todo tipo, pola democratización do país. E temos que desbotar a corrupción, os malos xeitos, a invasión pola política dos diversos campos de actividade.

Polo tanto non cabe un “reseteo” na nosa vida diaria, e na nosa sociedade. Porque non podemos facer “tabula rasa”, porque non temos qus partir de cero. Temos que seleccionar dalgún xeito quen pode ou non pode dedicarse á política. Quen debe absterse de acudir a ese campo de honra no que moitos laboran sen merecelo. Temos que renovar o aire que respiramos, con novas reglas de xogo e con espíritu democrático e libre.
Pero todo, a partir do conseguido nesta longa convivencia en paz.