Saber mercar

O solsticio de inverno xa era para os romanos (a. de Xto,) tempo de agasallos entre amigos e parentes, pero agora na época do consumismo converteuse nun galano para exercer a nosa liberdade creadora. Arestora vivimos acosados pola voráxine da publicidade que nos asulaga, e temos que dispornos a saber escoller e decidir por nós mesmos, pero xogamos con ventaxa, a domicilio; eles, as multinacionais productoras e transformadoras, só nos consideran números, utilizan todas as artimañas para envolvernos co que queren vender, aquí e máis acolá.

Pola contra, nosoutr@s fomos asimilando esa sabedoría que nos transmiten as e os avós, e non mercamos gato por lebre. Por iso no Nadal embarganos o recendo das mazás, que estiveron agardando todo o outono, mimadas na casa, e non entramos na clasificación manipulada de mazás de primeira ou segunda división, rexeitando as froitas dos nosos campos, deslumbrados polas cores e formas artificiais desas outras que despistan na área comercial, sen o sabor das nosas.

Chegouse a tal engano, que algún estado tivo que tomar medidas ante esta imposición discriminatoria na cadea da alimentación, co que supón guindar ó lixo tabardillas ou outras, porque non teñen a cor e a talla das que eles fan medrar artificialmente con aditivos e químicas que descoñecemos.

O nadal arde en luz, non só a dos escaparates, tamén a da bonhomía que sabe valorar o esforzo d@s labreg@s por seguir achegando esta alimentación sá, un sinal do noso agradecemento á xente que comparte a nosa andadura.

Saboreando o que inza cabo de nós, apostamos pola Nai Terra e polos que a coidan, productores e vendedores, e medramos en saúde. Non ignoremos esta oportunidade, para enfortecer o tecido productivo da comarca. ¡Como disfrutamos mercando aquel queixo que elabora con tanto agarimo a veciña!, coñecendo o leite, proceso, etc., que agora chega a todo o mundo grazas ás queixerías que saben unir as novas tecnoloxías cos ritmos da natureza. Xa vemos onde nos levou a tiranía dos mercados, obrigandonos a entrar polo seu aro unidireccional, o dos intereses económicos.

Así, a UE está a apoiar a industria farmacéutica, e non dispensa licencia sanitaria a remedios naturais que forneceron de saúde os nosos ancestros, cando acudían a árnica para curar os males da pel, ou á herba doce ou stevia, coma edulcorante, que as administracións, valedoras das azucareiras, non deixan entrar no trato comercial.