Tratar con nenos

“A letra con sangue entra”, era unha máxima que noutros tempos rexía no mundo da educación, reflectindo a dificultade da tarefa e indicando que o alumno debía sufrir se era preciso para asimilar coñecementos. Visto con ollos de hoxe é un absurdo como máxima e como realidade, como o é a que a sucedeu no tempo: “A letra con sangue entra, pero do mestre”.

Non hai que “facer sangue” para educar, aínda que ás veces a realidade parece superar calquera ficción, e as novas que proceden do centro Principe Felipe de Pontevedra, de ser certas, evidencian que alguén quedou anclado nun tempo que xa non é nin siquiera historia.

Que un neno difícil, de nove anos de idade, sexa pechado nun despacho, espido da cintura para abaixo ou atado con bridas, descalifica a un centro, ao equipo directivo e a todo aquel que teña coñecemento do feito e non revolva Roma con Santiago para que algo así se corrixa de inmediato.

O tema está sendo abordado en dilixencias xudiciais, para clarificar os feitos e establecer responsabilidades, entendendo que se trata dunha excepción que confirma a regla de que a educación ten que estar presidida por un equilibrio de forzas no que os maiores nunca poderán usar da violencia para conseguir o resultado apetecible.

Tratar con nenos é difícil. Pero para eso se forman dspecialistas en centros axeitados, aos que acoden persoas con vocación de ensinantes que disfrutarán transmitindo coñecementos e xeitos de vivir. Quen non saiba tratar con nenos, que non se meta no mundo da educación, no mundo dos nenos.