Espontáneos na política

Na recente confrontración electoral galega contenderon ademáis das formacións clásicas, con representación parlamentaria, outras forzas diversas que a priori se sabe non van conseguir máis que unha publicidade fugaz, pero aí están, entorpecendo ou enriquecendo o panorama político.

As forzas clásicas en Galicia son – de maior a menor- o Partido Popular, o Partido Socialista, e o Bloque que agora presenta a escisión de Beiras como unha forza importante que conseguiu 9 escanos no Pazo do Hórreo.

Pero aparte destas forzas, inasequibles ao desalento, hai moitas outras, conservadoras ou de esquerdas, veteranas ou recentes, que fan máis complexa a oferta, sen que esta complexidade se traduza nun maior reparto de escanos, que os galegos visto está somos tradicionais á hora de formular os nosos votos.

As forzas xa chamadas tradicionais levan moito tempo coa súa oferta e o seu traballo, sendo ben difícil que sexan arredadas por novas formacións que xorden por unha iniciativa persoal ou determinada tendencia que non conseguíu aínda un arraigo que desperte a nosa atención e interese.

Temos así dunha banda uns profesionais da política – as forzas e os que as controlan- e os espontáneos da política – que aspiran tamén á profesionalidade- aos que lles falta tempo, persistencia, universalidade, convicción. E non sería malo que algunha forza máis callase para darlle variedade á oferta e amplitude ao abano das propostas. Pero parece que para eso aínda falta moito tempo.