Comprar contaminación

Antes, o lema era "Quen contamina, paga". Agora o práctico é pagar para poder contaminar.

Sucede en outros moitos lugares, pero o caso afecta a Fenosa, na factoría de As Pontes, onde en tempos había un permanente cheiro ambiental a ovos podres -acido sulfhídrico, técnicamente considerado- que afortunadamente deixou de producirse para ben de todos especialmente dos ponteses.

Alí teñen unha planta de cremación do lignito que se extrae da zona para a producción de enerxía eléctrica. De sempre se vencellou a permanencia da empresa á existencia de reservas no subsolo pontés. Pero todo muda, xa que a empresa vai substituir o lignito pardo altamente contaminante por hulla subbituminosa que procede de Indonesia e polo que
parece "queima máis limpo".

Esa é unha das medidas que Fenosa vai adoptar para tratar de cumprir o protocolo de Kyoto e reducir a contaminación que a factoría produce.

Para este cumprimento, debe reducir os verquidos á atmósfera de dióxido de carbono, dióxido de xofre e óxido nitroso, verquidos que supoñen anualmente pagar un imposto -a ecotasa- de catorce millóns de euros.

Como queira que algúns paises pouco industrializados non chegan ó nivel de contaminación, o seu "excedente" pode ser mercado por outros paises, e nese orixinal pero imprescindible mercado vai gastar Fenosa vinte millóns de euros o próximo ano.

Eso é, simplemente, comprar contaminación; comprar dereito a contaminar.

Que está ben, porque é emprender o camiño da reducción para adecuarse ás normativas e, sobre todo, á salubridade do contorno.

As Pontes mellorou radicalmente de hai uns anos para acó. E segue polo bo camiño. Ou polo menos, ten a boa intención de facelo, aínda que o camiño pase por importar carbón de Indonesia esquecendo as reservas que baixo As Pontes durmen un soño de millóns de anos.