Os combustibles, polas nubes

É costumbre, cando os combustibles suben, sacar a relucir o vello chiste do consumidor que non nota a subida porque na gasolineira sempre bota “20 euros”. E pode resultar ao precio que sexa, que só notará que lle cunde moito menos a cantidade subministrada, pero esto nótase á larga, e de xeito máis difícil.

Posiblemente sexa a postura do ignorante voluntario un xeito coma calquera outro de soportar as contínuas subidas dos combustibles, especialmente no que se refire a gasolina e gasóleo para o transporte por estrada, que non deixan de incrementar o seu precio, independemente das condicións de compra do crudo, e coa fatalismo coa que os consumidores afrontamos calquera subida inxusta na que non temos a menor capacidade de intervención.

Por se fose pouco, avísasenos de posibles dificultades con Irán, que pode cortar os seus subministros de petróleo a Europa por disensións político-nucleares, co agravante de que Usa estea preparando o terreo para un conflicto dos que normalmente xorden de xeito periódico con especial incicencia nas zonas con importantes riquezas naturais, especialmente productoras de petroleo.

Irán é un dos máis importantes subministradores de petroleo a España, o segundo despois de Rusia, e calquera alteración na relación existente traerá consigo un importante desfase, e un pretexto perfecto para volver poñer “polas nubes” os líquidos imprescindibles para que a nosa economía e a nosa vida funcione.

Como en calquera punto cara ao que dirixanos as nosas olladas rexistra un conflicto, non nos paramos a pensar moito no precio dos combustibles xa que, mal que ben, o sistema funciona, aínda que cada vez sexan máis caros. O tema pode empeorar. E seguro que empeorará, aínda que sexa artificialmente, para poder exprimirnos mellor.