Pontevedra é boa vila

A noticia foi recollida polos medios informativos como algo chusco, pero eu tómoa totalmente en serio: Uns policías nacionais de Pontevedra romperon os cristais dun coche aparcado para inspeccionar o interior xa que se apreciaba o que parecía o corpo mutilado dunha persoa.

Está claro que os confeccionadores de maniquíes teñen acadada unha perfección absoluta, á vez que os artistas escultores obteñen de todo tipo de materiais formas que encaixan nos cánones estéticos tradicionais, pero tamén que de cando en cando aparecen novas estremecedoras sobre a aparición de restos humanos nas condicións máis extrañas e espeluznantes.

Mellor é un erro de apreciación, aínda que a Policía teña que resarcir dos danos ó propietario do vehículo que, por comodidade ou por medo a mete-la pata, deixar pasar o que puidera ter transcendencia fatal. E non me extraña que os policías sospeitaran da semellanza da escultura coas formas humanas porque na actualidade a arte parece fuxir dos parecidos ou proporcións, e distanciarse abismalmente dos cánones doutros tempos.

Sobre a arte moderna hai tantos pontífices como entendidos. E todos, a falar de materiais e de texturas, de plasticidade e armonía cando antes -todo era moito máis doado- a simple contemplación do que facilmente se entendía elevaba os espíritus dos admiradores ou arrepiaba polo seu tremendismo.

Pontevedra é boa vila: Aínda é posible equivocarse, pensar mal, e obter un final feliz. Pero os artistas escultores deberán tapar pudorosamente as súas obras cando as trasladen nos seus coches particulares, en evitación de maiores males.