Sobre gargallos

Quero cuspir cara arriba, pero teño medo que o gargallo me caia na faciana. A verdade é que, sexa cuspir para arriba sexa cuspir para abaixo, é unha porcallada. Emporiso, adoitamos facelo moi a miúdo.

Ao mellor pensamos que aí van as malas ideas ou os malos sabores, pero o que realmente vai é unha saliva, un cuspe que repugna un pouco.

Cuspimos nas paradas dos autobuses ou nas colas dos cines que facemos ao aire libre. Cuspimos cando paseamos e cando realizamos algún esforzo. Neste caso sempre desculparei aos xogadores de fútbol; cando te esforzas moito, cando pensas que afogas coa seca (vaia redundancia!), fas o que sexa con tal de aliviar un pouco esa agonía. E cospen.

Claro que alguén tamén pode dicir que os de baloncesto, por exemplo, tamén afogan coa seca e non cospen (imaxinades a pista do pavillón?) É certo, pero a inercia... aquí hai moito espazo para deixar un esgarro, un gargallo, pensarán os xogadores de fútbol.