As primeiras forzas

Pódese dicir que cando Gerónimo Calviño pasa por debaixo do marco da porta da cociña, empeza aí, para el, un novo día. Xa que é aí onde colle as súas primeiras forzas co almorzo.

Para elo, colle o cazo e pono enriba da vitrocerámica, bota algo así coma unha cunca grande de leite e acende a cociña. Na cunca deixa caer unhas pingas de café. Poucas; que lle dea color tan só. Mentres quece o leite, aproveita para poñer os zapatos e para estender enriba da mesa un pano no que, logo, caerán os migallos do pan cando lle bote este ao leite.

Case toda a vida almorzando leite con pan. De rapaz eran papas de fariña con leite. Tan axiña como o leite empeza a fumegar, Gerónimo Calviño retira o cazo, bota o leite na cunca, miga o pan e disponse a almorzar. Cando remata, deixa todo no vertedoiro e larga para o seu traballo.