As pensións subirán o doble

Na tarde do domingo, día cinco de setembro, eu ben pensei que ZP sufrira un ataque de tolemia. Logo, decateime que só era unha subida de temperatura (política).

Escoitando a radio, oio que di que "as pensións mínimas, no 2005, subirán o doble". Deste xeito, pensei eu, non só recuperan toda a perda de poder adquisitivo, senón que se colocan nos primeiros postos de Europa.

¡Esto sí que é socialismo auténtico!, pensei alborozado.

Pero logo, despois, na "letra pequena", aclarou que "as pensións mínimas, no 2005, subirían o doble que o resto das pensións". Como as pensións van subir un tres por cento aproximadamente, as mínimas subirán un seis por cento, que se a pensión é de arredor de 420 euros, a subida pode ser arredor dos 25, ou sexa: algo máis de 4.000 das antigas pesetas.

Unha subida así -cando se produza- non cabe dúbida que supón un custe moi importante para as arcas públicas, e é un importante esforzo, que non precisa ser "vendido" con medias palabras nin frases rimbombantes de doble sentido.

Que suban as pensións, é un beneficio para a sociedade. Que suban as mínimas o doble que as outras manifesta unha vontade política de ir suprimindo -moi lentamente- diferencias inxustas.

Que as pensións suban o doble seguro que polo de agora non sería soportable polo sistema que as sustenta. Pero entre o seis por cento e o doble hai un abismo que hai que ir salvando pouco a pouco, canto máis axiña mellor.