A lista máis votada

Nestes días de diálogos e pactos é cando verdadeiramente se decide o destino de moitos pobos ós que os votos non clarificaron abondo a vontade popular.
Porque esta, según parece, préstase a discusión. Para uns, debe gobernar a lista máis votada, que a fin de contas é a que concita maior volumen de vontades individuais, e polo tanto a que ten a maioría de votos corresponde a responsabilidade de sacar adiante o seu concello.
Para outros, ós que a Lei apoia, o resultado é simplemente unha operación de suma de votos, non existindo neste caso a necesidade de que os votos sexan homoxéneos. O mesmo se pode sumar PP que PSOE, Bng, ou Independentes. Todo vale para conseguir un total que garanta maioría no momento de constitución das corporacións e elección dos correspondentes alcaldes.
Dase o caso, deuse e darase, de que listas que obtiveron amplamente o favor popular resultan preteridas porque a suma do resto das forzas superan o número dos seus concelleiros. Non importa a filiación, sólo o número. Non importa que o apoio sexa tan efímero como a duración do pleno de constitución, e o goberno quede en permanente maioría.
Cabe pensar que os pactos desvirtúen o que inicialmente o votante pretendía, que era dar respaldo á forza política que máis o convence para que teña forza no concello, que cumpla o seu programa, e deixe clara unha executoria que responda á súa ideoloxía.
Co paso dos anos e das eleccións, coa maduración do sistema, a Lei deberá establecer que ocorre nestes casos para evitar permanentes provisionalidades, pero o da lista máis votada non parece que sexa unha opción que se vaia ter en conta agora nin nunca, porque sempre haberá intereses encontrados, e goberne quen goberne no goberno central, coa maioría que consiga, vai ser un tema difícil de consensuar.