Badaladas

Doce. Once. Dez. As copas de cava alzadas cara a luz. Nove. Oito. Sete. Roupa negra e vermella, con enormes xoias de ouro e xemas variadas. Seis. Cinco. Catro. O vello reloxo da parede, cos seus números romanos pintados en cor dourada.
Tres...
Desexos de fortuna, amor e liberdade.
Dous...
Aprausos adiantados na noitevella romana. Sen uvas nin lentellas; só glamour.
Un...
Un son mecánico, metálico e curto producido pola fricción dunha afiada lámina entre as costelas dunha muller.
Sangue. O chan de mármore negro tintado de vermello, como o seu rubio cabelo, polo sangue novo daquela muller.
Un ano novo comezado cunha traxedia... na gran obra da vida. O causante, impune; o son metálico, enmudecido polos berros de alegría e esperanza. Risas convertidas en pranto. Pranto no teatro romano; pranto na traxedia da morte, seguido dos aprausos do único espectador: o universo.