Begonte perde unha estrela

Leo na prensa, e por desgraza demasiado tarde, do falecemento dun dos creadores lucenses de máis valía. Se pintar, esculpir, interpretar música ou escribir, son unha arte en si mesmas e as formas máis belas de crear, non menos ten de selo imaxinar e traer ao mundo unha marabilla universal como o belén electrónico de Begonte.

Rodríguez Varela deixa unha pegada marcada na historia, e Begonte e Galicia perden unha estrela, pero como a do Norte, a que cada Nadal guía aos tres magos cara o seu destino, Varela e a súa luz guiarannos ano a ano nunha peregrinación que alomenos eu xamais abandonarei ata que a miña alma se reúna coa súa.

Cando volva os meus ollos cara o ceo nocturno, e busque a maxia da lúa e o resplandor das súas irmás as estrelas, alí encontrarei unha especial, unha que gardará, coma os cofres dos magos, tres tesouros magníficos, gratitude, amizade e unha vida eterna.

Descanse en paz, querido amigo, porque o seu belén infinito xa non só renderá homenaxe ao neno. E o mesmo neno, e cada un de nós, renderémosllo por facernos partícipes dunha herdanza tan fermosa, e sobre todo por facernos felices.