A praza de San Marcos

Se pensamos cales son os lugares máis emblemáticos e visitados do mundo, entre eles estaría sen dúbida a piazza de San Marcos en Venecia, miren vostedes por onde, Lugo contará en poucos meses co seu propio salón en pleno do centro. A casualidade, talvez o destino, uniranos aos venecianos cunha denominación común de ambos os espazos públicos, dedicados aos evanxelista Marcos, o “león do deserto”, un personaxe mítico e lendario que sempre me fascinou.

Agora que puiden examinar con calma o proxecto e charlar con comerciantes, veciños e hostaleiros da zona, ademais dalgúns colectivos sociais ou veciñais de toda a cidade; a idea apetece e atrae. O prazo farase longo ata que os lucenses podamos gozar do lugar, pero o será polas ganas non polos meses. Xa queda un día menos.

Se a piazza veneciana está flanqueada por edificios maxestosos como a Basílica ou o Palacio Ducal, a nosa non será menos co Pazo de San Marcos; se a piazza presume de proximidade da Grande Canle, a nosa presumirá dunha marabilla universal como a Muralla; se a piazza é tamén famosa polas súas cafetarías, polos capuchinos no Caffè Florian ou o Gran Caffè Quadri, nada ten que envexar a nosa con establecementos con soleira como a Cafetaría San Marcos ou o Restaurante A Barra; se a piazza lembra a historia da República de Venecia e da propia Italia cos seus museos, a praza de San Marcos de Lugo terá a tiro de pedra o Museo da Romanización, que lembrará con orgullo a importancia de Lucus Augusti como capital do Imperio e centro neurálxico do noroeste peninsular hispano. Máis logros para os lucenses, que aos poucos imos soñando a cidade que nos merecemos, e o bo dos nosos soños é que se cumpren coa nosa constancia e traballo, para outros será por pesadez, pero alá eles, ou non son lucenses ou non merecen selo.

Unha praza con 8000 metros cadrados, fontes de deseño, terrazas para a hostalaría, mobiliario urbano e iluminación que enxalzarán a súa contorna. Unha praza que terá o seu propio xardín do Edén, aproveitando a marabilla natural que garda como un tesouro o Pazo Provincial tras de si lindando coa Muralla. Por certo, novo paso cara á rolda interior coa apertura deste novo tramo tras a derriba dos inmobles que lle cortan o camiño á nova arteria histórica da cidade.

Outro dos aspectos destacables do proxecto é o seu financiamento, todos temos claro que non corren tempos para tirar diñeiro, e menos público, neste caso o financiamento correrá no seu maior parte a cargo da Unión Europea a través do plan FEDER. Trátase de engrandecer Lugo, e de paso a obra xerará e manterá emprego durante a súa construción, outro bo aliciente.

Se á de Venecia coñécella como “o salón máis belo do mundo”, á de Lugo coñeceralla porque a utilizaremos a diario gozándoa, paseándoa, pisándoa, ou simplemente sentándonos a ler ou a tomar un café ou un refresco, coñecerémola porque será unha parte máis do corazón da cidade. O que non lle envexamos aos venecianos serán as súas inundacións, a súa aqua alta, e crucemos os dedos tocando madeira porque a Nai Natureza non ten piedade e descarga a súa ira sen contemplacións, temos demasiado recente o sucedido na Mariña como para esquecelo.

Xa nin lles comento grazas a quen teremos a nova Praza de San Marcos, tampouco quen son os que pon a cambadela e deslizan sibilinamente pedras nos zapatos, estes últimos tampouco se merecen que o nome aquí. Todos vostedes son intelixentes, len os xornais e escoitan nos programas de radio o mesmo que eu, saben quen fai, traballa, e cambia a cidade coas posibilidades coas que conte en cada momento; e quen en cambio, estorba, atrasa, e non ten escrúpulos á hora de distorsionar a realidade tratando de enganar a intelixencia dos seus veciños. Moitos coñecen esa frase que acuñei hai un tempo e que repito con frecuencia: “Lugo no corazón e Galicia na alma”, con estas palabras móstrome orgulloso do que son e de onde veño, pero tamén estou orgulloso dos que comparten berce e “cidade” comigo, con esas palabras, que son o que eu sinto, estou orgulloso de vostedes.