Despois das vacacións

“Largo me lo fiais”, podería dicirse ós Sindicatos acudindo á expresión clásica, para referirse á convocatoria de folga xeral, verán por medio, que veñen de efectuar para o vintenove de setembro, mércores da semana.

Diante do panorama xeral de preocupación económica e social, que se vaia facer unha folga xeral só preocupa ós políticos directamente afectados por se a intención ou os posibles resultados fan tambalear os seus asentos. Pero para todos os denais o tema non di absolutamente nada.

Xa cando se convocou a folga de funcionarios se entendeu que nin era o momento nin o lugar, que a folga non interesaba a case ninguén; ó público en xeral, porque non comprende o problema na súa xusta medida. Ós funcionarios, porque entenden a problemática, aprétanse resignadamente o cinto, e son conscientes de que unha folga non soluciona absolutamente nada. Esta pasada folga só interesou ós sindicatos, para facer saber que seguen a estar aí, coa incidencia que cada quen pode apreciar.

A convocatoria de folga xeral a tres meses vista parece querer poñer tempo por medio. Se agora, en quente, non se entendería, menos se vai comprender a cen días vista, superado o período vacacional, nun setembro que hai que supoñer quente no climatolóxico e no social aínda que no económico se nos anuncie xélido.

Agora, todos nos imos ir de vacacións. Aí nolas dean todas. Á volta, falamos, discutimos ou folgamos.

Dentro dos arcanos que estes tempos nos presentan, entre os que se atopa o papel das organizacións que interveñen nos macroproblemas sociais, están as razóns e o previsible resultado dunha folga xeral a máis de tres meses vista nun tempo tan cambiante como os acontecementos meteorolóxicos.

Haberá folga… pero despois das vacacións do verán, dereito inalienable que imos aproveitar con fruición.