¿Qué ten Lanzarote?

Coa mesma face de sorpresa que vostede, querido lector, foi que escoitei nantronte o mini-vídeo promocional que o presidente do Goberno do Estado gravou (parece ser que a petición do Cabildo) no que lle recomenda “a todo aquel que poida” que viaxe a Lanzarote.

Eu fun obediente e onte dediquei toda unha mañá das miñas vacacións a sobrevoar a illa volcánica. Iso si, tiven que facelo dende o universo virtual do “Google Maps”, que é o único que polo de agora me permite a miña esfuracada conta corrente.

Andei por aquí e por alá, sempre a vista de paxaro, e recunquei, como non podía ser doutro xeito, no Parque Nacional do Timanfaya, onde a carencia de natureza se debe transformar, ó poñer os pés sobre a terra, nun espectáculo digno de gozar.

Pero tiven que deixalo aí porque o orzamento desgraciadamente non me daba para baixar a ras do chan.

Entón dixen, “bueno, todo isto está moi ben, o lugar desborda –como di no vídeo o presidente- natureza, vida, descanso e amabilidade na xente”, pero, realmente ¿que ten Lanzarote -máis alá do mar- que non teña, por exemplo, Ourense para que o presidente non dedique outros 20 segundos do seu prezado tempo a promocionar os encantos infinitos da nosa provincia?

Si, xa sei que tan pronto transcendeu a gravación, pronto se organizaron as hostes ofensivas da oposición para culpar ó presidente da apocalipse que vive tamén o turismo, mentres as vagas defensivas da Moncloa se organizaron para xustificar o “bolo” presidencial, en base a que se non fixo outros foi por qué nunca llo pediron.

Pero isto é o de sempre.

O que non é de sempre -e por iso é criticable-, é que un presidente que sabe que hai milleiros de lugares ó longo da xeografía estatal cuxa esperanza económica radica precisamente no turismo, se posicione por un lugar en detrimento doutros e, sen embargo, non poña os pés -nada máis ca para pedir o voto- en provincias en situación económica terminal como é o caso de Ourense.