Boas festas

Chegou o Nadal.
Deus está sempre presente pero renace cada ano nos nosos corazóns, que fan de humilde manxadoira, para renovar a vida cristiana.
Estamos moi ledos disfrutando deste regalo de incalculable valor, celebrando con xúbilo o NACEMENTO DO NENO DEUS, que, aínda que algúns non o crean, cambiou para sempre a faz da terra.
FESTAS ENTRAÑABLES
Atrás quedou a NOITE BOA en compañía dos seres máis queridos.
Outros xa remataron a súa peregrinaxe como tamén a remataremos nós o día menos pensado.
Agora toca festexa-lo NADAL, unha festa universal na que os cristiáns celebramos o amor de Deus feito un Meniño de carne e óso, igualiño que nós en todo, menos no pecado.
Un acontecemento sen igual que cambiou a historia de humaniade co inicio dunha nova Era.
Coa era cristiana inauguramos un código de vida que nos promete a felicidade con tan só dous preceptos.
DOUS PRECEPTOS:
1.- AMAR A DEUS, ANTE TODO
2.- AMAR OS DEMAIS COMO DEUS NOS AMA A NÓS.
Máis resumido, imposible; pero non resulta tan doado como a primeria vista parece.
Esixe renunciar ó que nos pide o noso EGO en favor do amor universal
Non se nos pide nada imposible, aínda que sexa difícil.
Se poñemos a producir os talentos que a vida nos regala, podemos avanzar cara a un mundo mellor.
UN MUNDO MELLOR
Un mundo mellor é posible, pero é un proceso moi lento.
É lento porque, a veces, imos desorientados pola vida.
Poñemos o egoismo por encima de todo.
Nin somos felices nós, nin deixamos vivir en paz os demais por culpa do devandito egoismo.
O EGOISMO É UN FREO
Ralentiza a consecución dun mundo mellor; pero con constancia e paciencia, chegará.
Porque, grazas a Deus, hai moitas persoas que comprenden cal é a misión á que están chamadas: amar a Deus e ós irmáns.
Estas persoas poñen as súas capacidades ó servizo da humanidade porque están convencidas de que amando a Deus e ós irmáns, todo é posible.
TEMOS UNHAS CAPACIDADES ASOMBROSAS
Somos seres creados a imaxe e semellanza do Creador cunhas capacidades asombrosas, que, usándoas ben, permítennos administrar rectamente a nosa vida de modo que poidamos vivir felices.
-VIVIR FELICES: disfrutando do milagre da vida, que é o mellor dos
regalos.
-VIVIR FELICES: gozando dunha familia aínda que teña luces e sombras.
-VIVIR FELICES: en comunidade aportando o mellor de nós.
-VIVIR FELICES: baixo un teito que nos cobixa e nos permite ter intimidade coas persoas que máis queremos.
-VIVIR FELICES: no lugar que nos viu nacer, rodeados da nosa xente.
-VIVIR FELICES: na época que nos toca aportando o noso grao de area ó benestar común.
-VIVIR FELICES: aprendendo a ser mellores persoas ó longo de toda a vida.
-VIVIR FELICES: agradecendo, compartindo e disfrutando coa nosa xente, para que poidamos gozar dunhas BOAS FESTAS.
¡PARABÉNS!
Afortunadamente temos moitos motivos para celebar unhas boas festas: Noiteboa, Nadal, Aninovo, Reis, paz, benestar...
Pero a nosa felicidade non é plena porque no mundo segue habendo moitas persoas privadas do máis elemental: pan e paz.
FALTAN: PAN E PAZ.
Neste planeta no que habitamos, hai recursos suficientes para que todos poidamos levar un bocado de pan á nosa boca e tamén para que poidamos disfrutar de paz nos nosos corazóns.
Pero...
Nos nosos corazóns aínda queda moito egoismo por desterrar.
Estamos moi enganados traballando día e noite para acumular bens que engordan o noso ego; facendo de nós persoas egoístas.
O mundo sería moito máis feliz se souberamos agradecer e compartir.
AGRADECER E COMPARTIR
Fáltanos moito agradecemento a Deus, á vida, ós talentos, ás oportunidades, ás persoas que nos aman e ás que nos dan bos exemplos.
¡Se souberamos recoñecer o moito que nos dá a vida!
¡Se puideramos setirnos agradecidos por tantos bens!
Daquela: saberíamos compartir.
¿PODEREMOS FACER ALGO?
Este será o título do seguinte artigo.
Moitas grazas por terme na súa consideración nesta ocasión.