O Belén de Momán denuncia o abandono do rural galego cunha montaxe reivindicativa que chama a atención de toda a comarca.
A través de mensaxes colocadas nas escenas tradicionais do Nacemento, os veciños de Momán, Xermade (Lugo) lembran que, se Xesús nacese hoxe, tamén sufriría a falta de servizos, a despoboación e o envellecemento que afectan ás aldeas.
Momán, unha pequena parroquia do concello de Xermade (Lugo), converteu este ano o seu Belén nunha acción simbólica para visibilizar a situación crítica que vive o rural galego. O Belén, instalado no local social, inclúe carteis reivindicativos en cada escena -desde o portal ata o castelo de Herodes- que expoñen con claridade o que supón vivir hoxe nun pobo con servizos en retroceso.
A iniciativa lembra que Momán chegou a ter máis de vinte bares, auténticos centros sociais e de encontro, e que hoxe só queda un. O consultorio médico pechou, moitas casas están baleiras e a poboación envellece rapidamente. A atención municipal tamén corre risco de reducirse, obrigando os veciños a desprazarse a Vilalba para trámites básicos.
Co Belén como metáfora, as escenas transmiten unha mensaxe clara: se Xesús nacese hoxe en Momán, atoparíase cun pobo sen centro médico, con servizos á deriva e con familias obrigadas a facer quilómetros para todo.
DECLARACIÓNS
Una Señora X., explica:
«O Belén é un símbolo de esperanza, pero tamén pode ser unha chamada de alerta. Se a Sagrada Familia tivese que vivir hoxe aquí,
tamén sufriría o peche de servizos e o abandono institucional que padecemos todos os días.»
Un veciño maior, engade:
«Eu recordo cando había xente na rúa e os bares cheos. Agora cada ano somos menos e sentimos que ás administracións non lles importan os pobos pequenos.»
veciños, pola súa banda, destaca:
«Non pedimos nada extraordinario: só poder seguir vivindo aquí con dignidade. Un consultorio médico, unha mínima atención municipal e servizos que non nos obriguen a desprazarnos sempre a Vilalba.»
Coa súa montaxe reivindicativa, o Belén de Momán quere abrir un debate necesario sobre o futuro das aldeas galegas, ao tempo que reivindica que o rural segue vivo, ten potencial e merece ser escoitado.
