Tesón e Valentía

Nesta época do ano o mundo está en plena efervescencia.
-POR UNHA PARTE O MUNDO ESTUDIANTIL
Moito tesón e moita valentía necesita o mundo estudiantil:
*OS PROPIOS ESTUDIANTES TÉÑENO DIFÍCIL:
Infancia e xuventude que puxeron todo o seu empeño e as súas capaciddes para conseguir superar un eslabón máis da súa formación académica:
-Tiveron que empregar moitas horas ó estudio.
-Tiveron que pasar sen dormir porque aquel exame resultoulle moi difícil de asimilar.
-Tiveron que enfrontarse a aquel docente co que non se daban entendido.
-Tiveron, en moitos casos, que desprazarse das súas casas, ocasionando gastos e molestias a eles mesmos e ás familias.
-Tiveron que privarse de moitos caprichos.
Pero tódalas privacións mereceron a pena.
Superar un curso máis ten moito mérito e produce moita satisfacción.
¡¡¡Parabéns para toda esa xente nova que tanto promete!!!!
*O ESFORZO NON FOI MENOR PARA AS SÚAS FAMILIAS:
-Pagar os estudios ten un prezo: manutención, vestido, calzado, estudios, matrículas, ocio...
-Non tódolos estudiantes poden acceder a unha beca.
-Moitas horas de traballo empregadas.
-Moita vida entregada por unha nobre causa que merece moito a pena, coste o que coste.
-Moito tesón e moita valentía para que os seus pupilos acaden un futuro prometedor.
*ATA SE VEÑEN FACENDO FESTAS DE GRADUACIÓN:
Graduación en Infantil, graduación en Primaria, graduación en Secundaria, graduación no Bacharelato e graduación na Carreira.
Noutos tempos só se graduaba o que remataba a carreira; pero hoxe en día, hai graduación para tódolos niveis.
Non me parece que haxa motivos para tanta graduación cando o que que fai o estudiante é cumprir co seu deber e a recompensa é preparase para valerse ben na vida.
O resto é secundario.
Pero...
¿Qué non farán os proxenitores polo froito das súas entrañas?
* ¿E OS DOCENTES?
A primeira vista parece que os docentes o teñen máis doado.
-Eles non teñen que examinarse.
-Eles cobran polo seu labor.
-Eles teñen moitas vacacións, dirá algún.
-Eles non sofren polo alumnado…
*POIS NON É ASÍ.
-O profesoradao tivo que loitar duro para chegar a ocupar un posto de tanta responsabilidade e importancia cultural e social.
-O profesorado dá o mellor de sí para que o alumnado poida desenrolar as súas capacidades e abrirse camiño na vida.
-O profesorado sofre moito cando se encontra con alumnos que, tendo boa capacidade intelectual, non aproveitan o tempo de estudio.
-O profesorado tamén sofre polos que se esforzan e non poden...
-O profesorado pasa moito tempo preparando os temas que vai desenrolar na aula para que ó alumnado lles resulten gratificantes.
-O profesorado estase reciclando constantemente para poñerse ó día.
-O profesorado fai tantos ou máis deberes que o alumnado.
-O profesorado leva no corazón ó alumnado que ten encomendado tanto cando ten clase como cando non.
*A VOCACIÓN DO PROFESORADO É UNHA VOCACIÓN APAIXOANTE E TAMÉN MOI GRATIFICANTE.
Ver como a alumnado vai progresando, non ten prezo.
E velos ben situados na vida dá moitísima alegría.
*O PROFESORADO MERECE RESPECTO, OBEDIENCIA E ADMIRACIÓN POLA SÚA ENTREGA VOCACIONAL.
A pegada que o docente deixa no corazón do discente, dura toda a vida tanto no alumnado que aproveitou como no que non.
O alumnado que aproveitou non se cansa da dá-las grazas.
O que non aproveitou, polas razóns que foran, arrepíntense de non ter aproveitado cando se enfronta á realidade da vida.
¿Cómo sería a nosa vida sen os docentes?
*PERO A VIDA É MOITO MÁIS
Esta época do ano dá pé para moito.
É un tempo moi enriquecedor no amplo sentido da palabra.
É tempo de vida exuberante
"TEMPO DE VIDA EXUBERANTE"
Este será o título do seguinte artigo.
Moitas grazas por terme na súa consideración nesta ocasión.