¿Coñecemos a nosa fraxilidade?

Que o ser humano foi evolucionando ó longo do tempo, ninguén o pon en dúbida.
Detrás hai unha Man misteriosa que nos vai modelando cara á perfección que todos desexamos alcanzar.
DE FEITO:
-A lonxevidade vai aumentando según avanza a medicina.
-O nivel de benestar tamén, conforme coa calidade de vida.
-Os coñecementos científicos pogresan grazas ós investigadores.
-A era industrial revolucionou o mundo.
-A era tecnolóxica moito máis.
-Xa puxemos os pés na lúa.
-Calquera día poñémolos en Marte.
-A intelixencia artificial está facendo maxia.
-Podemos facernos millonarios se nos toca a lotería.
PERO:
-CANDO NOS CHAMEN PARA PARTIR…
¿Podemos engadir un segundo á nosa vida?
-O QUE ENTENDEMOS POR BENESTAR…
¿Prodúcenos a felicidade plena?
-OS AVANCES CIENTÍFICOS…
¿Garantízannos a vida eterna?
-A ERA INDUSTRIAL…
¿Evítanos ter que gañarnos o pan coa suor da nosa fronte?
-A TECNOLÓXÍA…
¿Resólvenos a vida ou sinxelamente nos axuda?
-POÑER OS PÉS NA LÚA …
¿Fainos máis valentes, mellores persoas, con mellor corazón?
A MAXIA DA INTELIXENCIA ARTIFICIAL…
¿Vainos resolver os problemas?
¿Xa non terems que seguir loitando?
-SE NOS FACEMOS MILLONARIOS…
¿Non teremos preocupacións?
POIS:
-POR MOITO QUE NOS EMPEÑEMOS NON PODEREMOS ENGADIR UNHA DÉCIMA DE SEGUNDO Á NOSA VIDA.
Cando chamen non hai volta atrás.
Para facer méritos, regalannos toda unha vida e a gracia santificante.
-O BENESTAR VAI RELACIONADO CO NIVEL DE VIDA PERO A FELICIDADE É OUTRA COUSA.
Feliz é o que ten a conciencia tranquila.
Feliz é quen cumpre relixiosamente co seu deber.
Feliz é o que sabe agradecer.
Feliz é quen confía na Providencia, que é a única que non falla.
-OS AVANCES CIENTÍFICOS FAVORECEN A CALIDADE E VIDA.
Pero a vida eterna é un regalo que se obtén santificándose cada día.
-Amando, compartindo, entregándose na construcción dun mundo mellor para todos.
-Amando sen límites e sen excepción de persoas.
-A ERA INDUSTRIAL CAMBIONOS A MANEIRA DE TRABALLAR
Pero seguimos suando a camiseta para conseguir un certo nivel de vida que sempre consideramos insuficiente.
-A TECNOLOXÍA NON FAVORECE TODO
Créanos adicción, créanos dependencia, réstanos comunicación a nivel persoal coa familia, cos amigos e con todos en xeral.
Favorece o individualismo.
Resulta moi desagradable ter falar cunha máquina.
Non hai nada tan bo como a atención en vivo de ti a ti.
Somos seres sociables.
Necesitamos o contacto persoal.
-POÑER OS PÉS NA LÚA FOI UNHA EXPERIENCIA ALUCINANTE
Pero, ata o momento, non se ten noticia de que favorecera a calidade de vida na noso planeta.
-SE NOS TOCARA A LOTERÍA:
Taparíamos un burato pero nin seríamos máis queridos, nin máis respectados nin máis valorados.
Se tan só nos queren, nos valoran e nos respectan polos cartos, mal vamos.
NADA DE CANTO POIDAMOS LOGRAR:
Saciará plenamente a nosa ansia de felicidadade porque todo é perecedeiro e todo, antes ou despois, nos deixa baleiros.
Estamos chamados a cooperar na mellor calidade de vida para todos.
Neso consiste a evolución.
Pero non é todo o que necesitamos.
O que necesitamos non podemos encontralo nesta vida, sencillamente porque non está aquí.
O que necesitamos está na nosa Orixe, de onde vimos e a onde imos.
Un día descasaremos nesa Paz.
Mentres tanto:
Toca remar con tódalas nosas forzas aínda que sexan fráxiles.
"TOCA REMAR MAR A DENTRO"
Este será o título do segunte artigo.
Moitas grazas por terme na súa consideración nesta ocasión.