Pingas de Orballo

Deixo que o tempo pase
Deixo que o tempo pase para que algo (ou todo) cambie. Non cambia nada. O entorno segue en silencio. O baleiro é coma un cero á esquerda. Este cero non é nada porque nada suma. O lobo segue ouleando. A miseria segue a ser pobreza. E o círculo é unha circunferencia eterna (ou o límite exterior de tal círculo).
Deixo que o tempo pase para que algo (ou todo) cambie. Nun amén cambiou todo. O coche moveuse de sitio. O lobo correo por outro outeiro. O corazón saltou latexos. Os latexos moveron os peitos. Os peitos bambearon ó moverse ela (ou el). O silencio viuse sorprendido polo ruído. O baleiro encheuse con nobelos de la e nUn espello debuxouse un corpo. Tal corpo moveuse: cun sorriso que se abriu, cuns ollos que pestanexaron, cuns brazos que se moveron...
Deixo que o tempo pase para que algo (ou todo) cambie. Cambian os políticos pero non cambian as súas ideas. Cambian as afeccións deportivas pero non cambian os fanatismos futbolísticos. Cambian os temas musicais pero non cambian os seus autores. Cambian os versos; non cambia o poeta. Cambia a realidade pero seguen eternos os recordos. Cambian os feitos; segue o concepto. Cambia a figura humana camiñando pero non cambia a súa sombra.
Deixo que o tempo pase para que algo (ou todo) cambie. Non cambia o día, pero é día e noite. Non cambia o momento, pero hai silencio e ruído. Non cambia o lobo de posición, pero o seu ouleo é toda unha declaración. Deixo que o tempo pase...