Baixa o custo da vida

E ninguén o cre. Porque temos perdido totalmente a confianza nun índice que non nos di nada a nivel popular, e só serve como punto de referencia en termos económicos e oficiais para establecer determinados parámetros. Pero ninguén se fía do "custo da vida".

Se o custo da vida fose evolucionando de acordo coa realidade, non teriamos perdido nivel adquisitivo, e o índice sería dogma de fe alomenos en termos económicos.

Pero non todos os elementos entran nese índice, descoñecemos o peso específico de cada elemento que nel intervén, e a visita a calquera grande superficie evidencia que o que se nos vende como referencia para o custo da vida non ten aplicación na nosa actualidade comercial.

Se o custo da vida fose real, coa entrada do euro tería que ter reflectido un aumento tan brutal como o que na realidade se notou cando a xeralidade dos produtos traduciu o seu precio de cen pesetas a un euro, cun incremento inmediato do sesenta e seis por cento.

Pois agora resulta que o I.P.C. baixa en relación co ano pasado, e non o notamos. Nin o cremos. Non o notamos porque estamos afeitos a continuos incrementos e xa perdemos toda referencia. Non o cremos, porque a nosa economía depaupérase sen remisión. E poden ser verdade as cifras macroeconómicas e os índices de referencia, pero non nos poden pedir que notemos que temos máis diñeiro para os nosos gastos, porque non podemos notar a diferencia.

Baixará o custo da vida, pero moito ten que evolucionar esta crise para que percibamos este beneficio nas nosas economías.