'Y el pobre mundo qué?'

Este título é o retrouso dunha vella canción da Trinca na que describían como choraban os poderosos preguntándose se eles choran así "y el pobre mundo qué?". Pois, o pobre mundo parece que seguiu virando alén de todos eles e a historia vai contando os avatares. De novo, atopámonos nunha situación complicada, onde estaba Reagan agora está Trump e, por suposto, o Papa é outro pero son as mesmas incertezas as que nos fan cavilar no medo a que esta calma tensa derive en algo grave. En todo caso, un pregúntase cando a humanidade se redimirá tirando polo precipicio ao colonialismo e asumindo que temos que convivir na diferenza. Está moi lonxe de ser, xa que enfrontámonos a catro anos de trumpismo pero segue sendo o futuro fronte á barbarie do supremacismo. Sendo difícil, hoxe máis que nunca, temos que impulsar o futuro. Temos que crer en cada persoa e labrar realidades de diálogo. Enfrontámonos a egocentrismos xenófobos con moito poder pero non é certo que "herba mala nunca morre" porque a morte é totalmente inclusiva. Entón, sigamos teimando nun mundo de dereitos, nun mundo de igualdade e nun mundo capaz de cumprir coa Declaración Universal dos Dereitos Humanos. Aí o está o cerne da humanidade que nos queren expropiar; pero os egos son efémeros e a historia o mellor xuíz para aplacalos.