sábado, 20 de abril de 2024
Todo país que se precie necesita unha función pública organizada, preparada, moderna, profesionalizada. Temos esa función pública, o conxunto dos funcionarios, a escala do Estado, das autonomías, das corporacións provinciais e dos concellos.
A maior experiencia está ou estivo na Administración do Estado, de onde saíron os funcionarios iniciais da autonomía, logo a autonomía foi conseguindo vida propia, nutríndose os concellos e deputacións de xeito independiente, autónomo, segundo o seu saber e entender.
Visto desde a xeralidade dos administrados, os funcionarios públicos son unha clase que disfruta de importantes privilexios, máis ostensibles neste momento de crise, entre os que destacan a garantía de cobro dos seus salarios e a permanencia no posto de traballo, que non é pouco.
Os soldos dos funcionarios pasaron por moitas vicisitudes. En tempos estaban por debaixo do mercado de traballo, co que poucos traballadores tiñan interese nas oposicións. A evolución posterior dos seus salarios tenos situado na actualidade a niveis sensiblemente superiores ós de traballadores de similar formación, se ben non ocorre o mesmo cos altos cargos, os maís elevados dirixentes, que na empresa privada -na gran empresa- son especialmente ben tratados.
Pois atentos todos, porque a crise tamén se vai notar no funcionariado. A Conselleira de Facenda xa falou de que a conxelación de salarios non é descartable neste momento de crise. Foi só a mención dunha posibilidade, pero ven ser lembranza doutras accións similares que se efectuaron en momentos de apuro, ocasionando importantes perdas de poder adquisitivo especialmente nos funcionarios máis humildes.
A conxelación é o máis doado recurso da Administración para un ostensible aforro. Tamén unha das medidas de máis difícil comprensión e, á larga, de dudosa efectividade.
Por agora non se plantea, pero a posibilidade está aberta. Especialmente se eses brotes verde dos que falan algúns políticos resultan ser un espellismo no medio do deserto seco da economía.
