Chamados á perfección

¡Quen nos dera ser perfectos; pero non o somos!
Non o somos, pero estamos chamados a selo.
De feito estamos correxindo erros tódolos días con esa intención.
Tamén é ben certo que tropezamos varias veces na mesma pedra; pero pouquiño a pouco iremos comprendendo de onde procedemos e a onde volveremos.
A ciencia avanza cada día máis; pero hai algo inalcanzable para ela: a creación de vida natural a partir da nada.
¿Hai algún científico que poida crear unha simple herba?
Unha herba podemos plantala, trasplantala, regala, coidala, mimala; pero a vida é algo superior que se nos escapa das mans.
A VIDA É ALGO SAGRADO
Tan sagrado que deberíamos respectar o seu proceso natural sempre.
A vida humana é o mellor regalo que recibimos.
Con ela podemos ter aspiracións moi elevadas.
Sen ela nada podemos facer.
É algo tan sumamente valioso que nos permite realizarnos como persoas e aspirar a ser cada día un pouco mellores.
NESO CONSISTE A EVOLUCIÓN
O ser humano nace dotado de entendemento e vontade de tal xeito que, se fai un uso racional da súa intelixencia e se deixa cultivar pola gracia de Deus, pode aspirar á perfección.
Unha perfección relativa porque a perfección absoluta só lle pertence ó único ser infinito que os cristiáns chamamos Deus.
Pero o ser humano, como criatura creada a imaxe e semellanza do Creador, participa desas facultades reservadas tan só os humanos.
Os animais teñen certas capacidades para desenrolar as súas funcións vitais e reproductivas, aí remata a súa misón.
O SER HUMANO É DIFERENTE
O ser humano está chamado a perfeccionarse no amor para crear fraternidade cos semellantes e relacionarse co mesmo ser que lle deu a vida a través da oración e a recepción dos sacramentos.
É ese mesmo Ser quen, coa súa gracia, lle permite elevarse por encima do resto das criaturas.
O ser humano pode elixir, cousa que os animais nin as plantas, non; e moito menos os seres inertes.
Esa capacidade para diferenciar o que está ben do que está mal é a que lle permite ó ser humano estar chamado á perfección: a perdoar, a comprender, a ser xeneroso, a ter empatía, a practica-la bondade, amar ó resto dos humanos e a amar a Deus ante todo e por encima de todo.
O AMOR É A MEDIDA
Cando o ser humano, ama a Deus, ama tamén ó resto da creación, ós seres humanos en primeiro lugar.
Cando o ser humano ama ó que ten ó lado, está amando a Deus aínda que se confese ateo, porque Deus está en todo o creado.
A capacidade de amar é a que nos dá a oportunidade de perfeccionarnos un pouquiño cada día e aspirar así a ser perfectos dentro do humanamente posible.
Non é tarefa doada.
Se fora doado, todos seríamos perfectos; pero entraña as súas propias dificultades, principalmente vencerse a un mesmo: non permitir que o noso ego vaia por libre.
As persoas máis perfectas son as que máis manteñen á raia o seu ego.
Cómpre unha educación moi esmerada ó longo de toda unha vida.
EDUCACIÓN PARA SERVIR
Servir para administrar a propia vida e a vida da comuniade onde nos realizamos como persoas.
Cando unha persoa se forma, faino pensando en primeiro lugar en ela mesma; pero realmente tamén o fai para o resto dos humanos.
Tódolos nosos actos teñen unha repercusión na marcha do mundo enteiro.
Todos imos na mesma barca.
Se a barca vai a pique, imos todos; pero se a barca vai a flote, podemos seguir a navegación tranquilos ata chegar á meta.
Moitas persoas van por este camiño e grazas a elas, o mundo vai o ben que vai, pero queremos que vai mellor.
Cando as cousas van mal, pensamos nas guerras, nos que gobernan, no poder, no capitalismo...
Eso é certo; pero tamén é ben certo que os cidadáns de a pé temos moito que mellorar.
Se melloramos os da base da pirámide, seguro que esta manterá mellor o equilibrio.
Pode que haxa quen pense que non hai nada que facer e por eso non o intenta.
Pero...
¿Non merece a pena mellorar a nivel persoal?
Claro que si e se o facemos imos creando ó noso carón un ambiente de hamonía e convivencia que nos fai mellores persoas e máis felices.
Imos facendo ó lono de todo ano, toda a vida...
"TODA A VIDA..."
Este será o título do seguinte artigo.
Moitas grazas por terme na súa consideración nesta ocasión.