Atardecer
lunes, 17 de julio de 2023
Segundo pasan os anos,
as forzas van fraqueando:
xa non se mira pra diante,
xa só se mira pra atrás.
Mirando ás horas do día,
trátase do atardecer:
entre o día e maila noite,
entre a vida e maila morte.
A vida é una corrida:
saen os touros á praza,
cheos de bríos e forzas,
desafiando ó tendido.
Pero as faenas da lida
amánsanos pouco a pouco:
picadores e toureiros
vanlles sacando o seu sangue.
Mentres que uns os torturan,
outros quítanlles a vida:
os primeiros coa garrocha;
os segundos, co estoque.
Por se toda esta liturxia
parecera pouca cousa,
a isto chámanlle 'arte'
e ós 'artistas' dinlles 'mestres'
Por iso estes pobres touros
rexeitan seguir na praza
e gurran pra ir ás táboas
á busca de seguranza.
Mentres tanto, 'o respetable'
-brandindo fálicos puros
entre suspiros e olés-
aplaude, alegre, o final.
Silva, Manuel
Las opiniones expresadas en este documento son de exclusiva responsabilidad de los
autores y no reflejan, necesariamente, los puntos de vista de la empresa editora
