Dúas ideas sobre as eleccións municipais

Son moi pouco dado a falar de política nos meus artigos. Cando o fago trato de fuxir de partidismos para chegar ao humano que compón calquera cerne persoal. Agora, ao remate da campaña, podémonos preguntar: que relacións queremos que teñan os nosos representantes? Venme á cabeza a palabra cordialidade e, con ela, a palabra fraternidade. As inimizades non deberían ter oco na política. Por iso, cando vexo a dúas persoas opostas capaces de compartir, retorno á esperanza. Para min o valor da relación humana transcende ao dunhas ideas que marcan a nosa posición persoal ante á sociedade.

Que a idea non deba custar unha relación, tampouco implica que deixe de ser defendida. Temos que discutir, temos que argumentar e quizais veña ben votar (velaquí a segunda idea) polo moito que custou conseguilo.

O certo é que ter corporacións de amizades rivais (ou de rivais cordiais) paréceme un seguro de liberdade porque, se a política se anega de empatía, os acordos atoparan menos fochancas.

Quen gañe que o faga en liberdade pero que entre no consistorio na compaña da humildade, da empatía, da escoita activa e, sobre todo, da honestidade.

Alea jacta est.