Un xenio coma Picasso é reivindicado por moitas cidades. En España son tres nas tivo a residencia: Málaga, A Coruña e Barcelona (a derradeira, dende 1895 ata que se vai a Francia). Málaga (onde nace en 1881 e permanece ata 1891), A Coruña onde vai vivir catro anos (dos dez ao catorce) porque o seu pai accede a unha praza de profesor na Escola de Belas Artes.
Aquí, acode o rapaz ao instituto Eusebio da Garda e tamén á Escola de Artes onde recibe as clases por parte de seu pai e outros profesores. A diferenza do seu rendemento nun e outro centro educativo é moi notable. Dise que á Coruña chega un neno e de aquí, marcha un artista adolescente, xa aclamado pola crítica que o compara con Giotto e lle prognostica días de gloria e un brillante porvir. Da Coruña confesa que é o azul que sempre conservará na súa retina... aquí descobre o amor na pequena Anxos (Méndez Gil) que compartía instituto con el nas marxes dos seus libros e cadernos (as súas iniciais aparecen unha e outra vez nas marxes dos seus libros e cadernos) pero tamén a primeira morte (a de súa irmá Conchita, unha pequena á que vence a difteria). Terán que deixar á irmá no cemiterio de San Amaro despois de que o acordo que Pablo asina con Deus non dera resultado: se el salvaba á pequena o rapaz non volvería facer aquilo que era o que máis lle gustaba no mundo: pintar. Conchita morre e o rapaz será o mellor pintor de seu tempo (e deixará de ser crente); así se conta.
Dese tempo, afirma Picasso en 1946: "Aos doce anos eu debuxaba como Rafael".
Ese xenio precoz explotou na Coruña, a cidade na que recoñeceu que se espertaron os seus sentidos. É en Galicia onde inicia os seus estudos académicos, o lugar no que realiza a primeira exposición nunha tenda de mobles, recibe as primeiras críticas nos xornais e pinta as súas primeiras obras mestras, como "A rapariga dos pés descalzos" ou "Retrato de Ramón Pérez Costais". Nas exposición que sobre Picasso se realizan na cidade é posible ver as obras que realizou aquí nese tempo e tamén esta pegada na obra posterior, como a presenza da gaita de fol na etapa cubista.
No 2015, realizouse no Museo de Belas Artes d´A Coruña a exposición El primer Picasso. A Coruña 2015, comisariada por Malén Gual, que reuniu máis de 200 pezas, 81 delas de Picasso, a maior parte da etapa coruñesa. O catálogo, realizado baixo a coordinación da comisaria (conservadora da colección do Museu Picasso de Barcelona) e Rubén Ventureira, constitúe unha información imprescindible que vai dende o contexto histórico de Xosé Ramón Barreiro á relación que o artista tivo con escritores e intelectuais galegos ao longo da vida, a cargo de César Antonio Molina. Nese anos, Rubén Ventureira foi Coordinador do evento «A Coruña. 120 anos despois» e, en 2023 vai formar parte do comisariado da exposición que o Museo vai por en marcha: "Picasso branco no recordo azul" e que forma partedo ambicioso programa de 50 exposicións e eventos a nivel internacional Celebración Picasso 1973-2023 programados pola comisión binacional España-Francia para trinta e oito institucións de Europa y Estados Unidos. Algunhas exposicións xa comezaron como a do Museo Picasso de Barcelona, a de MAPFRE ou a do Thyssen, pero serán cita ineludibles, xunto con este, as exposicións do Prado, do Reina Sofía, do Guggenheim e o Museo Picasso de Málaga.
As cidades non poden perder a oportunidade que se lles brinda coas conmemoracións nin coa historia que as percorre. Por iso, seguiremos falando da Casa Museo de Picasso no próximo artigo.
