De guerra en guerra
Por pouco que ande, sempre acabo coxeando da perna esquerda. Metéronme metralla nela. Nunha guerra en África. Non me preguntedes o país porque non o sei. Andei en moitas guerras. Sempre me gustaron as guerras.
Son o Gallas de toda a vida. Nos documentos oficiais figuro como Robustiano Charol das Bouzas, nado nunha aldea de Baños de Molgas e vou xa para vello. Xa vivín as
miñas. E con sabedoría. Non obstante, de estudos nada de nada; só os básicos, as catro regras. Tamén só lin e leo novelas do Oeste. Cando non teño que ler fago as miñas propias películas... sobre a cabeza.
O de Gallas vén porque seica andaba sempre subido ás árbores, principalmente ós carballos e castiñeiros. Ó mellor é por isto polo que larguei ás guerras a África. Adoito subir ás árbores e, desde elas, dálle que dálle. Xa sei que entendedes.
Son fillo único e hai tanto tempo que non vexo ós pais que, agora mesmo, xa non sei se os teño. Como vedes, as guerras endurecéronme o carácter. As guerras recoñezo que non son cousa boa. Pero non sei vivir doutra maneira. Aínda que, iso si, fágoas por miña conta. Non estou baixo ningún mando. Chego, pregunto onde está o barullo, a acción, subo ás árbores e tumba que dálle. Cando canso, baixo e marcho na procura doutra guerra. Si, case se pode dicir que vivo de galla en galla, ou sexa, de guerra en guerra. Son o Gallas, fillo do Sabugueiro e da Salgueira. Para que vexades.
