Os cristiáns non deben calar ante as inxustizas nin consideralas normais, advirte o papa Francisco.
O Papa Francisco pediu aos cristiáns de base e especialmente aos seus pastores, sacerdotes e bispos que non calen e normalicen as inxustizas que se están a cometer, e que superen esa "actitude pusilánime" que "intenta enterrar todo tipo de esperanza".
O Papa ofreceu unha homilía que xirou arredor do silencio, como símbolo da dor xerada pola morte de Xesús, un silencio no que todos se poden "recoñecer e penetrar
profundamente nas fendeduras do corazón do discípulo que está ante o cruz sen palabras".
"O discípulo que queda sen palabras ao darse conta das súas reaccións nas horas cruciais da vida do Señor: ante a inxustiza que condenaba ao Mestre, os discípulos calaron; ante a calumnia e o falso testemuño que sufriu o Mestre, os discípulos quedaron en silencio... silencio", lamentou Francisco.
Este silencio, proseguiu, "rouba a memoria, acala a esperanza" e acostuma á persoa a "sempre se fixo así", a "normalizar" as inxustizas.
Pero cando a persoa cala, advertiu Bergoglio, "as pedras comezan a berrar", ao igual que a pedra do sepulcro no que estaba enterrado Xesús berraba para indicar que resucitara.
"Non está aquí, resucitou". A pedra do sepulcro gritou e no seu berro anunciou un novo camiño para todos.
Unhas palabras que hoxe pretenden tocar as "máis profundas conviccións e certezas" das persoas, as súas "formas de xulgar e afrontar os acontecementos", e a forma de relacionarse cos demais.
"A tumba baleira quere desafiar, mobilizar, cuestionar, pero sobre todo quere animarnos a crer e confiar en que Deus e como cristiáns de base e moito máis como o discípulo que queda sen.
Nesta liña, Francisco valorou que "celebrar a Pascua é deixar que Xesús supere esa actitude pusilánime que tantas veces" rodea á xente "e tenta enterrar toda esperanza", e invitou aos presentes a reflexionar sobre unha pregunta: "Queremos levar participar nesta proclamación de vida ou permaneceremos mudos ante os acontecementos?"
Pedimos con moita dor e sufrimento pero con moita fe, que ante a morte dos 8.000 anciáns durante a Pandemia se faga unha investigación exhaustiva e se depuren responsabilidades.
Mentres tanto nas miñas parroquias, e pido que todas as parroquias de España en xeral e de Madrid en particular, acendan o cirio pascual, símbolo de Cristo, "Luz do Mundo".
Rogo como párroco e como ser humano que se encarga de persoas maiores, na Uned Senior, en concellos de maiores... Publicalo e curar a dor de tantas familias que perderon aos seus maiores e teñen unha ferida moi grande.
