A xente xa empeza a estar farta de toda a trangallada que se está a desenvolver sobre a morte e enterro da raíña británica. Bota as mans á cabeza sobre esas colas e sobre ese tempo (algúns máis de 30 horas) para visitar a cámara mortuoria de Isabel II. A esa xente non se lles dá por pensar que nós, non hai moito, fixemos o mesmo ante o Caudillo e Xeneralísimo Franco. E iso que era un ditador. Pero claro, xa sabedes iso de a palla no ollo alleo.
Non obstante, esa xente ten algo de razón. Eu mesmo xa nin recordo cando morreu e, a condenada, aínda anda por aquí. E como tamén estou xa algo farto, dou fin aquí a esta trapallada e... a outro asunto, por exemplo, o fútbol.
Falar de fútbol no noso país é falar sempre do mesmo, ou sexa, do Real Madrid ou do Barcelona (aínda que hoxe quen se leva a palma é Luis Enrique). Hoxe vou cambiar, xa que tamén empezo a estar farto do binomio futbolístico. Hoxe tócalle ó Atlético de Madrid, máis en concreto ó seu adestrador Diego Simeone. Ninguén lle vai quitar mérito a este home que levou ó equipo colchoeiro ós seus maiores éxitos. Pero, sinceramente, e baixo a miña humilde opinión, o Atlético de Madrid necesita un cambio. Porque tanto o ano pasado coma este ano, e tendo o cadro de xogadores que ten, ninguén se explica como non arrasou na Liga española nin como non conquistou a Liga de Campións. O outro día ante unha imaxe dun partido seu e vendo os xogadores que tiña de suplentes, foi cando pensei que necesitaba un cambio.
Os cambios, en España, sexan políticos, económicos, sociais, deportivos... son malos de realizar porque, no caso do fútbol, os directivos, líbreme Deus!, non van dimitir, e tampouco mandas ó paro a once xogadores, polo que, o de sempre, quen as paga é o adestrador. Simeone é un gran adestrador, para o Atlético é un Deus, pero, hoxe en día, tendo os xogadores que ten, non pode practicar ese fútbol co que nin a un modesto o consegue vencer con fulgura, con amplitude. Non son afeccionado do equipo madrileño, pero si me dá carraxe que ande polos campos europeos como alma en pena. E co cadro de xogadores que ten!
Para rematar, que Luis Enrique lle dea as grazas á falta de espazo, que tiña bastante metralla para lanzarlle. Só dicir que é moi listo: leva a parvularios que nunca se lle subirán á chepa.
