Noutrora, o 12 de outubro, se celebraba o "Día da Raza" e aquela denominación soaba a fascismo puro e duro. ¿Que raza? O sátrapa alemán, colega do español, no seu delirio (nazi)onalsocialista pensaba que a raza aria era o paradigma da perfección humana, o "non plus ultra" da evolución, e xa ven como rematou todo.
Claro que a denominación do "Día da Raza" foi, afortunadamente, quedando obsoleta e arestora chámanlle "Día da Hispanidade", asunto que segue a levantar bochas naqueles
que consideran que o mellor que puido facer Colón, cando puxo pe no novo continente, foi ficar calado e deixar as cousas como estaban, e así non espertar arelas de soños imperialistas que por aquel tempo seducían tanto. Pero non calou.
A partires de aí soubemos que por aqueles lares, descubertos por casualidade, había ouro e prata, e non era o caso de deixar pasar a oportunidade de encher a faldriqueira. E fóronse organizando novas expedicións co resultado que todos coñecemos.
Unha "raza" ía en camiño de marcar tendencia fronte a outra "raza" que, a motu propio, consideraron inferior, así que había que se aproveitar e apañar o que se puidera e ao tempo evanxelizar a aquela xentiña, pois non estaba ben que tivesen un deus en cada recuncho: home, Deus para a "raza" superior, non hai máis que un, e non estaba ben que houbese unha lexión de divindades, así que en posteriores expedicións metéronse frades co gallo de predicaren a verdade absoluta a unha xente que xa tiña as súas verdades. Curioso é observar como no cadro que representa o primeiro desembarco de Colón en América pintado no ano 1862 por Dióscoro de la Puebla que o Museo del Prado cedeu ao Concello de A Coruña, figura un frade cando a verdade é que nesa viaxe non embarcou ningún, nin Colón era tan vello como se representa (unha maneira de "inventar España").
Posteriormente, noutras expedicións,os que chegaban dende o mar con armas e cabalos sentíanse máis fortes e máis capaces, superiores, e xa se sabe que os superiores sempre tiveron a tentación de escravizaren aos que cren ter por embaixo. Gústenos máis ou agrádenos menos, así foise escribindo a historia da humanidade e a da hispanidade. Amén de cousas positivas que tamén hóuboas.
No colexio dicíanos que no mundo había catro "razas": a branca, a negra, a amarela e a cobriza. Púñase a branca por diante porque considerábase superior, a elixida para as cousas boas, praxes mantida polo nazismo e o fascismo, ideoloxías nas que se sustentou a segregación racial que agromou no mundo branco.
Non hai unha "raza", hai máis, así que se quixéramos festexaren un día de, o lóxico sería que fose un "Día das Razas". Chamarlle noutrora "Día da Raza" non foi por casualidade, non.
E como unha vez dixo Saramago: o arrepentimento vale, pero pouco arranxamos; a solución consiste en cambiar. ¿Cambiamos?
