9.- En canto ás persoas gramaticais hai unha profusión do "TI" e do "EU" sobre o "EL"
"¡Cómo te ris, miña amiga,
do fume do meu charuto,"
-------------
"... da túa risa
branco do teu lecer
teu neno medra axiña."
10.- En algunhas ocasións aparecen certas estruturas siloxísticas con premisas ben fundamentadas.
11.- Importante predominio da substantivación, con ausencia de verbos, o que nos leva a unha poesía bastante estática e chea de esencias
"Repinicar dos remos,
pandeirada de auga,
aturuxo do vento,
¡foliada da barca!"
12.- Ten a Galica sempre no seu corazón, unindo os dous mundos galegos por antonomasia, o mundo campesiño e o mundo mariño.
"Cónchegas de boa fiada" (Cónchegas + fiada)
--------------
"¡ai, as zoquiñas das dornas!" (zoquiñas + dornas)
-------------
"polos oucéanos verdes, (prados = oucéanos)
abaneándose como un barco (barco = vaca)
vello,
vai a vaca marela."
13.- Linguaxe elíptico, conciso e nuclear
"Nin río nin prado:
Veleí vai o día
sin treu nin engazo."
14.- Francisco Vega Ceide é un home adicto ao mundo da auga que o cativa e o transforma.
"E na tona da auga
o mar a rir:
¡Unha bágoa cativa
é mairande qu'a min!"
15.- Gusto especial pola xeometría, o triángulo e o círculo están sempre, ou case que sempre, por detrás da súa poesía, facendo, ás veces, figuras escondidas, e outras, perfectamennte visibles.
"Dous spinos na ribeira... (Triángulos)
-Fusos de bel follax
fiando a néboa néboa."
--------------
"Caneiro de auga pura... (Círculos)
-Muíño ledo ledo
moendo a lúa lúa."
--------------
"Pandeireta do ceio (Círculo)
axira as estrelas brancas."
16.- O autor preséntanos na súa poesía, o lugar, espazo, tempo e personaxes como se os poemas houbera que narralos. Xeralmente estes elementos narrativos aparecen ao principio e ao final das composicións.
"Noite de verán. Lúa outa. (Tempo)
No ollo da pucharquiña
as ras que tocan as cónchegas." (Personaxe)
-----------------
"Ao vir o neno mencer (Tempo)
sempre te atopo no leito"
17.- Tamén observamos un certo culturalismo na súa poesía con citas da Biblia, do Xénese e da mitoloxía clásica: Ariadna, por exemplo.
"unha escada de Jacob
por onde fuxe o spleén
..."
--------------
"Pero ila, fío de Ariadna
ouzarame a silva virxe,
..."
