Todo por un “L”

A cidade da Coruña chámase así por norma establecida polos organismos competentes, como Ourense ten ese nome, sendo os casos máis claros en Galicia de adaptación de nomes tradicionais á toponimia oficial galega.

Pero así como en Ourense deuse por bo este nome, como viña sendo utilizado xa desde sempre polos falantes galegos, na Coruña creouse un problema cando o concello pretendeu seguir utilizando os dous topónimos –con “L” ou sen ela- sendo cruzada persoal do antigo alcalde, Francisco Vázquez, a reivindicación do “L” como afrenta sufrida pola cidade.

A Mesa pola Normalización Lingüística reclamou hai xa dezaseis anos por esta pretensión municipal, esixindo o cumprimento da norma. E o tema deu para discutir, falar, negociar durante todo este tempo, ata que por fin o concello coruñés ven de acordar desistir de todos os trámites nas diversas instancias xudiciais en relación co topónimo oficial da cidade, dando por bo o nome de “A Coruña” para a cidade que foi considerada “Cabeza, guarda y llave del reino de Galicia”.

Cesa así un problema político, no que se empecinaron os que consideraban que A Coruña, perdendo o “L” perdía algo entrañable, esencial, consustancial co espírito do coruñesismo. E este movemento foi abandeirado polo populista alcalde coruñés, na actualidade embaixador do Reino de España diante da Santa Sede.

Finaliza un problema social, político e administrativo que afectaba á Coruña e repercutía en todo Galicia, e por este final hai que congratularse. Con “L” ou sen “L”, A Coruña segue a ser a cidade senlleira asomada ó Atlántico que da prestixio a Galicia enteira, e segue a ser motor esencial do porvir desta comunidade.

A “L” desaparece. Que viva A Coruña¡.