Bachareis do 1947
miércoles, 25 de junio de 2008
Reúnense en Lugo, vintecinco de xuño, os Bachareis de 1947, nun acto que se celebra no edificio da Deputación Provincial, onde estivo o Instituto lucense o último cuarto do século XIX e a primeira metade do XX.
Contan coa miña simpatía estes teimudos bachareles que conseguiron selo o ano en que eu nacín, e que polo tanto gozan desde hai 61 anos desa titulación que cando eu era novo se sinalaba que era a que permitía tratar de Don a unha persoa.
Seguir a reunirse todos os anos desde hai sesenta e un, fai deles merecedores dun Premio á Constancia que seguro todos os participantes no acto lles teñen concedido in pectore.
Eu vin a luz primeira en Vilalba, que non tiña Instituto por telo perdido na traxedia de final dos anos trinta, polo que todos os meus paisanos desde entón ata min e bastante despois, tiñamos que vir a Lugo cando menos a examinarnos, xa que ou un cambiaba de residencia á capital, ou se preparaba por libre.
Eran moi poucos os que podían financiar a súa estadía lucense, e a maioría estudiaba na Academia Santa María, que debía preparar ben porque os vilalbeses xunto coa academia Muinelo de Taboada- eramos dos que máis sona tiñamos de bos estudiantes.
Nós os nados no 47- disfrutamos xa do Instituto novo, ó que viñamos da provincia examinarnos con xente tan principal como Antonio Fraguas, Glicerio Albarrán, Germán Alonso ou o estricto Don Froilán que pasou á historia coa lenda urbana de ter suspendido en latín mesmo a un sobriño seu, extremo que como estudiantes nos parecía incrible.
Os Bachareis do 47 deixan colocada nun pasillo da Deputación unha placa, coa que lembran con agarimo o centro no que cursaron o bacharelado. E seguirán contribuíndo a que este primeiro instituto lucense, con máis de cento sesenta anos de funcionamento, o máis antigo de Galicia se siga considerando en Lugo O Instituto, a pesar de que sexan media ducia os existentes na actualidade.
Na actualidade tamén Vilalba xunto con outras moitas vilas- ten o seu Instituto. Son, afortunadamente, outros tempos.
Xiz, Xulio
Las opiniones expresadas en este documento son de exclusiva responsabilidad de los
autores y no reflejan, necesariamente, los puntos de vista de la empresa editora