O sábado, no Día da Mancomunidade da Terra Chá, hai unha homenaxe ao poeta Xesús Rábade Paredes, ao que, no 2006, Xermolos dedicou os XV Encontros na Terra Chá, no seu berce, Seixas de Cospeito. Xuntanzas para coñecer mellor a traxectoria vital e creativa de mulleres e homes que están achegando o mellor, a engrandecer coa súa arte a Chaira. Matinamos que lendo ou contemplando a obra que sae das súas mans e imaxinación, arrequentamos o corpo e o espírito pola fortuna de ver a luz primeira, ou medrar, nesta paisaxe. Algunha daquelas intervencións, publícase agora no libro Labras do oficio, que abrollou daquela calor e amizade. O autor, xa nos axudara a sentir esta terra con máis emoción nos seus libros, na liña de afondar na realidade a través da palabra: poesía, ensaio, narrativa, artigos xornalísticos... Desfrutamos da súa lírica, na que tamén transmite as luces e as sombras do devir do pais: emigración da xente moza, desfeita da paisaxe con novos usos do territorio, o desarraigo, etc..., porque no seu estilo emerxen as inquedanzas, os salaios, as teimas do pobo.
Nesta festa presentouse o daquela último libro, Os anos da memoria, un sinal máis da súa urdime coa Terra, ateigado das ensoñacións desta cultura natural e labrega, depositaria da Galiza verdadeira e da súa infancia: Cando nacín xa viña ulindo a terra./ Pariume a nai, coitada,/ non ben pousou no chan un feixe de herba. Debuxounos as esencias da xente chairega. O seu sentir das persoas, coma integrantes da terra, con ese protagonismo social e cultural, de poder transformala con dignidade.
As asociacións atopamos en Rábade, unha referencia exemplar para ficar no compromiso co país, dende esta comarca. En Xuntos cara o mañán (1969), descubrimos que o seu sentimento da terra, era unha chamada a comprometernos co noso chan, o soño e a vontade dunha Galiza dona do seu propio destino, A terra prometida. A súa paisaxe, asemade, transmite os latexos das veciñas e veciños que sucan a Chaira, co son do vento e o alento dos devanceiros. A visión da realidade que deita a obra é tan veraz, que enxerga esa capacidade de mobilizar, para loitar por unha sociedade solidaria e xusta. As súas propostas estéticas e temáticas, xeraron este monllo de poemas, creacións plásticas e musicais, crítica literaria, glosas..., que afondan aínda máis na súa andadura vital.
