Pombas no centro

As pombas sempre se presentan como animais simbólicos da paz, figurando en todo tipo de soportes, xeralmente cun ramiño de oliveira no peteiro para lembrar que foi unha pomba a que, librada por Noé despois do diluvio, volveu á Arca anunciando que a vida brotaba na terra firme liberada da auga. Fronte á crenza xeral, lembro ter visto algún estudo que rebatía a simboloxía da paz tendo en conta o seu carácter predador, combativo, mesmo carnívoro atacando ou defendendo posicións.

Revivindo "Os paxaros" do mestre Hichtcock, non sabía a que carta quedarme coas pombas do centro, cando na Praza Maior invadiron a cafetería na que nos atopabamos, na percura do que quedaba nas mesas libres, temendo pola nosa seguridade coa concentración de exemplares, voos rasantes, invasión de espazos e aleteos en distancias ben máis curtas ca as recomendadas para combatir o Covid.

Diante desta furibunda invasión, enténdese que os edificios que adoitan invadir se protexan con elementos metálicos puntiagudos colocados nos saíntes, e a declaración combativa en lugares onde esta e outras especies pretenden acubillarse.

Escribindo isto, pregunteime se non estaría esaxerando, pero reafírmome acudindo á memoria visual que me segue a ofrecer imaxes incribles, á vez que me pregunto se ninguén estará interesado en tomar medidas que de novo convirtan a estas voadoras nos pacíficos animais que todos queremos ver.

A presencia das agresivas visitantes fíxonos abandoar o establecemento hosteleiro, animados asimesmo polo trato recibido, comprobando de novo a distancia con que alí tratan aos que non somos clientes habituais.