O imbecilismo lingüístico nas redes sociais

Acabo de ver un chío onde alguén utilizaba o francés e outro, exercendo de imbécil integral, reprochoullo, pensando que era catalán. Entón o primeiro dille que é francés ante o cal o imbécil descúlpase e “dálle permiso” para utilizalo.

Ben, este é o país no que vivimos. Gústenos ou non. Eu son dos que non me gusta polo tanto, loitarei cos medios que teño a man para mudalo.

Temos que ter claro que o supremacismo lingüístico existe e ten imbéciles militantes. O que o converte no imbecilismo lingüístico que cito no título do artigo. Fronte a el, reivindico como reivindiquei sempre, a convivencia e o dereito a coñecernos mutuamente sen renuncias nin concesións.

Simplemente, valorando que somos máis fortes por ser distintos e diversos.

A diversidade e a diferenza é riqueza igual que a uniformidade é opresión.

Neste país nin sobran idiomas, nin sobra cultura, nin sobra liberdade, nin sobra diversidade, nin sobra diálogo, nin sobran as diferenzas…

…o único que sobra neste país son imbéciles…