Un resort non é exilio

Ultimamente fálase con lixeireza da palabra exilio sen ter en conta que é un verdadeiro drama que percorre o mundo en distintos momentos da Historia a xeito de epidemia sociopolítica sempre invisible. Os exiliados viviron e viven como poideron e poden, máis ben malviviron, e seguen sen poder voltar moitas veces nin despois de mortos como lle pasou a Luís Cernuda. O esquecemento foi un dobre exilio para quen volveu coa “limpa fronte erguida” pensando nunha patria que resistira a ignominia.

Chamarlle exilio a quen vai vivir nun palacete a conta de diñeiro alleo é simplemente inmoral e supón aldraxar de novo a memoria de quen loitou pola liberdade e a dignidade.

O problema é que xa estamos demasiado afeitos a que a voz dos palmeiros non nos deixe ver a fraga. Será que aínda non sabemos desbrozar?