Que non se apague o rescaldo

Ben certo que o coronavirus nos colleu a todos por sorpresa.
Ben certo que se cobrou moitas vidas humanas.
Ben certo que cobrará algunhas máis.
Ben certo que moitas familias quedaron destrozadas.
Ben certo que outras familias perderon o seu traballo.
Ben certo que aumentou o número de persoas que viven da beneficencia.
Ben certo que moitas persoas están sufrindo moi severamente os efectos desta pandemia.
Ben certo que a todos nos afecta.
Ben certo que unha boa parte da infancia precisa mellor atención académica.
Ben certo que a administración está baixo mínimos e os expedientes acumúlanse.
Ben certo que moitos enfermos non poden ser debidamente atendidos nestes momentos porque a sanidade ten outras prioridades máis urxentes.
Ben certo que unha boa parte de industria non produce.
Ben certo que moitas empresas veranse obrigadas a pechar.
Ben certo que os ingresos por turismo van a dar un gran baixón.
Ben certo que o ingreso mínimo non dá para cubrir os gastos básicos e tampouco é sostible no tempo.
Ben certo que o goberno por máis ministerios que teña non sabe como saír desta.
Ben certo que a situación é moi dura, moi seria, moi difícil.
Tan difícil como case ninguén recorda.
Pero aínda así…
AÍNDA ASÍ TEREMOS QUE SAÍR DESTA DA MELLOR MANEIRA POSIBLE.

E SAIREMOS PORQUE:
-Non estamos dispostos a tirar a toalla.
-Non podemos deixar caer o país na máis profunda das miserias.
-Aínda queda un rescaldo nos nosos corazóns que aproveitaremos para recuperarnos desta lacra mundial.
-Aínda temos forzas para reavivar a nosa economía sacando pan de debaixo das pedras.
-Aínda quedan moitas criaturas con soños que realizar.
-Aínda quedan persoas dispostas a loitar máis que nunca por superarse.
-Aínda quedan persoas xenerosas dispostas a axudar ós máis necesitados.
-Aínda quedan persoas que confián nas súas propias forzas.
-Aínda quedan persoas que confían na Providencia.
-Aínda quedan persoas optimistas.
-Aínda quedan persoas dispostas a sacrificarse para superarse.
-Aínda queda moita xuventude con ganas de prepararse un futuro prometedor.
-Aínda quedan persoas previsoras.
Todas esas persoas de ben serán o rescaldo que manterá o lume do progreso encendido e pouco a pouco irémonos recuperando.

TEREMOS QUE PEDIR MOITO SENTIDIDÑO PARA TODOS, EMPEZANDO POLAS PERSOAS ENCARGADAS DE DIRIXI-LOS DESTINOS DO PAÍS, QUE ÚLTIMAMENTE ANDAN UN POUCO DESPISTADAS.

Os crentes teremos que pedir a Deus que guíe os nosos pasos por medio do seu Espírito para que non nos esquezamos de que temos que estar máis unidos que nunca ó DONO DA VIDA que é quen pode manter todo o Universo en equilibrio contando coa nosa colaboración consciente á hora de coidar a Creación.

TEREMOS QUE TOMAR CONCIENCIA DE QUE VIÑEMOS A ESTE MUNDO PARA DISFRUTAR DESTE PARAÍSO UNIDOS Á FONTE DA VIDA DO MESMO XEITO QUE O BACELO ESTÁ UNIDO Á VIDEIRA PARA RECIBIR VIDA ABUNDANTE E DAR BOS FROITOS.

Deste xeito rexurdiremos a unha nova vida
Para que todo vaia ben, ha de ter lugar un novo rexurdimento.

“NOVO REXURDIMENTO”
Este será o título do seguinte artigo.

Moitas grazas pola súa colaboración nesta tarefa tan necesaria de dar vida a este rescaldo do que temos que botar man.
Moitas razas por terme na súa consideración nesta ocasión.